گروه فرهنگ و ادب: «آذری» زبان پیشین آذربایجان (آتروپاتن= مادکوچک) یکی از دو شاخه‌ی زبان مادی است. زبان مادی هم خود یکی از زبان‌های ایرانی است و زبان‌های ایرانی شاخه‌ای از زبان‌های هند و ایرانی(آریایی) هستند

گروه فرهنگ و ادب: بدون شک شهريار يك ايراني ميهن دوست بود! به طوری که بیشتر اشعار این شاعر مردمی در حراست از همه‌ي مواريث فرهنگي ايران زمين حرف برای گفتن دارد و طی آنها خصال ايرانيان از جمله حميّت و غيرت و عِرق ملي آنان ستوده شده است.

توضیح مطلب آن‌که هر فرد با توجه به شرایط و مصالح پیرامونی باید تصمیم بگیرد که سکوت را پیشه ساخته تا حق به حقدار برسد و یا آن‌که برای گرفتن حق به تلاش و کوشش روی آورد.

گروه فرهنگ و ادب:عصرصفوى در تاريخ ايران، خصايص قابل دقتى دارد. يكى از اين خصيصه هاى مهم، ورود هيئت‌ها و سفراى كشورهاى اروپايى به ايران و عقد قراردادهاى تجارى، بازرگانى و حتّى نظامى با ايران بوده است.

گروه فرهنگ و ادب: نقطه آغاز تقابل دو پادشاهی ایران صفوی و عثمانی را باید از جنگ چالدران دانست. شاه اسماعیل صفوی جوان که به تازگی در تبریز تاجگذاری و آئین تشیع را رسمی اعلام کرده بود، با هجوم کم‌سابقه عثمانی‌ها روبرو و بعد از جنگی سهمگین، مجبور به عقب‌نشینی از آذربایجان به نفع عثمانی […]

گروه فرهنگ و ادب:«واقعیت این است که شعرِ فارسی هرچه دارد از تُرکانِ خوش‌قریحه و با استعداد دارد که آخرین‌شان شهریار بود».

گروه فرهنگ و ادب: نام سرزميني كه امروزه جمهوري آذربايجان ناميده مي‌شود،‌ يكي از مباحث مهم تاریخی در قفقاز جنوبي است. گفته مي‌شود يك قرن پيش قسمتي از شمال ارس كه امروزه جمهوري آذربايجان ناميده مي‌شود، به اين نام خوانده نمي‌شد و كلمه آذربايجان تنها در مورد آذربايجان ايران به كار برده مي‌شد. در مطلب […]

گروه فرهنگ و ادب: دریاچه ارومیه، دریاچه‌ای است که در شمال غرب کشور ایران واقع شده و طبق اندازه گیری که در سال ۱۳۷۷ انجام گرفت، با حدود شش هزار کیلومتر مربع مساحت بیست و پنجمین دریاچه بزرگ جهان از نظر مساحت است. طبق تقسیمات کشوری ایران، دریاچه ارومیه میان دو استان آذربایجان غربی و […]

گروه فرهنگ و ادب: زبان و ادب ملی ایرانیان در آسیای صغیر و دیگر سرزمین‌های قلمرو امپراتوری عثمانی جلال و شکوهی دیرینه دارد. زبان پارسی در قلمرو عثمانی‌ها چندین سده زبان رسمی و منحصربه‌فرد مملکت بود و طبقه‌ی مبرز بدان سخن می‌گفتند و شعر می‌سرودند و کتاب می‌نوشتند. نامه‌نویسی در این دوران به فارسی بود، […]

کروه فرهنگ و ادب: عاشیق‏ها علاوه بر هنرمندی، از احکام شرعی و مسائل دینی نیز مطلع بودند و سروده‏های آنها منحصر به قوم و سرزمین مادرزادیشان نبوده است. آنها در مدح پیامبر اسلام(ص) و ائمه شیعه (ع) هم شعر می‏سروده‏اند.