گروه سیاسی: مصطفی کمال پاشا را همه با لقب آتاترک بنیان گذار ترکیه می‌شناسند اما زاویه‌ی پنهان زندگی این یهودی دونمه بسیار عمیق‌تر و ناپدیدتر و رازآلودتر از آن است که در چند خط گفته شود. آتاترک و هم پیمانانش در خلال ۱۰ سال مابین سالهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۲ میلادی با سلسله اقدامات موثر، مقدمات مهاجرت یا اخراج اجباری بیش از هشتصد و پنجاه هزار یهودی باستانی که بیش از دوهزار و پانصد سال با هموطنان خود در صلح زندگی کرده بودند از شمال آفریقا و خاورمیانه و حجاز را به سمت اراضی شمال غربی عثمانی که بعدها اسرائیل نامیده شد را فراهم کرد.

آتاترک در این سالها با کمک به تاسیس آژانس یهود بارها و بارها در قالب و پوشش تاجری گمنام سفرهای زیادی به بین النهرین و بغداد (عراق امروزی) مصر و بخصوص لیبی برای گمانه زنی و مشورت و تبلیغات مهاجرتی انجام داد. در خلال آخرین سالهای زوال عثمانی، یهودیان طرابلس از ثروتمندترین اهالی شمال آفریقا و لیبی به شمار می‌آمدند که آتاترک با در دست داشتن ابزارهای لازم آنها را متقاعد کرد برای تاسیس کشوری کاملا یهودی، صندوق “بانک”هایی برای خرید اراضی اعراب و بازسازی معابد و شهر اورشلیم راه اندازی کنند که موفق هم بود.

وی موفق شد ده ها کاروان از تجار و اهالی یهودی لیبی و مصر و عراق را پیش از فروپاشی عثمانی به اورشلیم برساند تا در زمان اعلام تجزیه عثمانی بتوانند کشور خود را تاسیس کنند.

آتاترک با استفاده از منابع مالی همین صندوق‌های آژانس یهود در لیبی اقدام به خرید تسلیحات نظامی از انگلستان برای یهودیان در اراضی یهودیه کرد و ارتشی نظامی اما کارآمد و ورزیده و بی رحم برای دفاع در مقابل اعراب بطور مخفی ساخت، که نخستین مسئولیت اش ترور مخالفان عرب بود.

اقدامات اولیه مصطفی پاشا در مهاجرت یهودیان از اراضی و کشورهای عربی موثر واقع شد اما پیشرفتی نداشت. پس برای سرعت بخشیدن به خروج یهودیان و متمرکز کردن ثروت آنها در اورشلیم و یهودیه ، نحوه مهاجرت را وارد فاز جدیدی کردند. بسیاری از یهودیان بخصوص یهودیان طرابلس و لیبی نه علاقه ای به ترک وطن خود داشتند و نه حاضر بودند به آرمان های ملی خود پشت کنند.

چاره کار در شوراندن مسلمانان علیه یهودیان بود، پس آتاترک، با توطئه چینی و پخش شایعات گسترده در لیبی و یمن و بین النهرین و مصر بر علیه یهودیان در خصوص غصب بیت المقدس و مسجد القصی و جنایات های خیالی در یهودیه با پول یهودیان عرب مقدمات دشمنی و جنگ و خصومت را بین اعراب مسلمان و همسایگان یهودی آنها بوجود آورد… زد و خورد ها بقدری بالا گرفت که عده زیادی از یهودیان زخمی و شماری با ضرب چماق و زیر مشت لگد مسلمانان جان باختند، گورستان های یهودیان و کنیسه ها و اماکن مقدس انها یا آتش زده شد و یا توسط مسلمانان افراطی ویران گشت و خانواده های ثروتمند یهودی چاره را در فرار به سوی اورشلیم یافتند، از طرفی دولت های اسلامی این کشورها که کنترل جریان را از دست داده بودند در پی اخراج اجباری یهودیان که جامعه‌ی کوچکی در کشورهایشان را تشکیل می‌دادند، بر آمدند و در مدت زمانی اندک تمام کشورهای عربی خالی از یهودی شد بطوری که حتی یک یهودی در لیبی یا یمن باقی نماند… حال مصطفی کمال پاشا می‌توانست به آرزوی دیرینه اجداد خود که برپایی اسرائیل آرمانی بود بپردازد.

 سرانجام وی بعنوان رهبر و نماینده عثمانی در پیمان لوزان با اصلاحات در عثمانی مخالفت کرد و به تجزیه عثمانی و ساخت ده ها کشور مستقل از جمله کشور اسرائیل از لاشه رو به مرگ عثمانی تاکید کرد که به انجام رسید.

تاثیر آتاترک در افروختن جنگ جهانی دوم

با استناد به کتاب «آتاترک به عنوان سمبل برای نازی ها» نوشته‌ی «اشتفان ایریگ» متوجه خواهیم شد که؛ آتاترک بنیان‌گذار ترکیه‌ی مدرن، کسی بود که در بنیان‌گذاری گروه تروریستی ترک‌های جوان و گروه فاشیستی گرگ های خاکستری نقش اصلی را داشت. او مسئول کشتار و قتل عام میلیون ها انسان غیر ترک از جمله زازاهای علوی، کردها، یونانی ها و دیگر اقلیت های قومی و مذهبی بود. همچنین اولین رئیس جمهور فاشیست ترکیه و بزرگترین الگوی هیتلر و فاشیست های آلمانی بود که متاسفانه امروز هم در ترکیه به عنوان سمبل مدرنیسم، سکولاریسم، لائیسیته و غیره شناخته می شود.

آتاترک همواره از جانب فاشیست های آلمانی و حزب نازی مورد دفاع قرار گرفته و به عنوان الگوی مناسب برای پیاده کردن فاشیسم هیتلری مورد استفاده‌ی فاشیست های آلمانی قرار گرفته شده است.

آتاترک قرارداد سروس در سال ۱۹۲۰ را رد کرد و به دنبال آن قرارداد لوزان را مبنی بر پایان امپراتوری عثمانی و تقسیم این امپراتوری پذیرفت و بنیان گذار ترکیه ی مدرن شد.

اشتفان ایریگ محقق تاریخ در دانشگاه های مختلف من جمله کمبریج در کتاب خود به اسم «آتاترک به عنوان سمبل برای هیتلر»، با بررسی روزنامه های مختلف آلمانی وابسته به نازیست های هیتلری قبل از سر کار آمدن هیتلر از جمله روزنامه‌ی «Münchener Beobachter» به عنوان اولین روزنامه‌ی نازی ها در المان و روزنامه‌ی «Völkische Beobachter» دومین و مهمترین روزنامه ی وابسته به جریان هیتلر و نازیسم آلمانی، با فکت های فراوان نشان داده است که در این روزنامه ها از سال ۱۹۱۹ تا سال ۱۹۳۳ و سر کار آمدن هیتلر دو هزار گزارش در مورد آتاترک تهیه شده و اقدامات این فاشیست مورد ستایش فاشیست‌های آلمانی قرار گرفته شده است. اشتفان ایریگ اولین محققی است که به صورت منسجم رابطه‌ی بین فاشیسم ترکی و فاشیسم هیتلری را بررسی کرده و اعلام کرده است که اگر موسولینی را استاد هیتلر بخوانیم بی شک آتاترک هم استاد موسولینی و هم هیتلر است، بنابر این موسولینی خودش شاگرد آتاترک است.

منبع:

۱_ André Chouraqui (2002), “Between East and West: A History of the Jews of North Africa”.

ISBN: 1-59045-118-x

۲_ Cohen, Hayyim J. (1973).

The Jews of the Middle East, 1860–۱۹۷۲ Jerusalem, Israel Universities Press.

ISBN: 0-470-16424-7