گروه سیاسی: حمایت رژیم باکو از رژیم صهیونیستی ضربه بسیار شدیدی به وجهه جمهوری آذربایجان وارد کرده و شماری از مردم گنجه طی روزهای اخیر برای جبران این لطمه حرکتهای ضدصهیونیستی را شروع کرده‌اند.

گروه سیاسی: رهبر انقلاب به خوبی نکته را تببین کردند، اگر آن چیزی که اسمش جهان اسلام است متحد، منسجم و همراه باشند خیلی از این اتفاقات روی نمی‌داد. اگر عرضه داشتند و تجارت با خود این رژیم را محدود می‌کردند، آسمان خود را بر روی پروازهای آن می‌بستند،

گروه سیاسی: باکو همواره با پیشنهاد دادن امتیازات یا گذشت های اقتصادی به ایران، تحویل فعالان حسینیون از ایران را مطالبه کرده است، اما ایران با این خواسته باکو مخالفت کرده است

گروه سیاسی: چین نیز بسیار علاقمند است از این خوان یغما سهمی‌ ببرد. این علاقمندی‌ها باعث شده است که هرگاه در شورای امنیت سازمان ملل مسائل مربوط به قفقاز جنوبی مطرح می‌شود، چین و انگلستان به حمایت کور از آذربایجان بر می‌خیزند.

گروه سیاسی: ایران با جدیت در مقابله با ایجاد کریدور جعلی زنگزور و هم از طریق همراهی با باکو برای ایجاد جاده و ریل از داخل ایران برای مرتبط شدن نخجوان و باکو برای اولین بار در کنار هویج، به موقع از چماق های خود استفاده کرده و تعادل را تاحدی به روابط خود با باکو بازگردانده است.

گروه سیاسی: اعلام موضع‌گیری شفاف و علنی ایران با آنچه محور باکو – آنکارا از آن به عنوان «کریدور زنگزور» یاد می‌کنند، ولی ایرانی‌ها به حق آن را «کریدور ناتو» دانسته و بستری برای حضور غربی‌ها در منطقه ارزیابی می‌کنند

گروه سیاسی:منطقه‌ی «قراباغ کوهستانی» با اهمیت استراتژیکی بالا و فوق العاده حساس، بین جمهوری ارمنستان و جمهوری باکو قرار گرفته است که یکی از اصلی ترین مواضع در جنگ و نزاعِ دائم _ جنگ منجمد_ بین باکو و ایروان است.

گروه سیاسی: در گذشته، روابط امنیتی بین دو طرف محتاطانه بود، اما در سال‌های اخیر جمهوری آذربایجان با افتخار تسلیحات پیشرفته اسرائیلی از جمله موشک‌ها و پهپادهای انتحاری را در رژه‌های نظامی خود به نمایش گذاشته است.

گروه سیاسی:جنگ سوم قراباغ در میانه‌های خود مردم عادی این منطقه را آواره کرده است. طبق آمار اعلامی بیش از 100 هزار نفر از ارمنیان ساکن در قراباغ که بیش از دو سوم جمعیت قراباغ کوهستانی را شامل می‌شود.

گروه سیاسی: دالان تورانی ناتو به منظور خنثی کردن موقعیت استراتژیک جغرافیایی ایران در اتاق فکر ضد ایرانی با محوریت جمهوری آذربایجان و ترکیه به قصد آسیب‌های امنیتی، انرژی و ترانزیتی در دهه ۹۰ میلادی به ابتکار یک آمریکایی به نام پل گوبل مطرح شد و  در سال ٢۰٢٢ بعد از جنگ ۴۴ روزه قره‌باغ به‌طور جدی طرح‌ریزی شد.