گروه سیاسی: مشت رئیس یک باشگاه ترکیه‌ای بر سر و صورت داور مسابقه، جامعه‌ی ترکیه را وارد شوکی کرده که یکی از تبعات آن تعطیلی لیگ فوتبال این کشور بود. گفتنی است که بعد از این مشت و سیلی و سپس چک و لگد هواداران تیم فوتبال، پویش‌ها و مطالبات بشر دوستانه‌ی زیادی شکل گرفته و از همان لحظات آغازین، انواع برخوردها در حمایت از شخص اوموت ملر، داور مسابقه و سیستم داوری ترکیه انجام یافته است. قاطبه مردم ترکیه نیز اقدامات خشونت آمیز، علیه داور را محکوم کرده اند.

 هر چند فاروک کوچا، رئیس باشگاه آنکارا گوجی گفته است که «این مشت نبود سیلی بود!» ولی در این میان سه نوع اظهار نظر از طرف مردم ترکیه، نسبت به این رفتار مدیر باشگاه به وجود آمده که در نوع خود جالب و قابل تامل است که مختصرا به آن می پردازیم:

۱- رویکرد اول به ضعف در سیستم حفاظت و تامین امنیت اماکن متمرکز است  و در قالب سوال چنین اظهار می کنند که اگر ما نتوانیم امنیت یک باشگاه کوچک و جان یک داور را تامین کنیم، چه تضمینی هست که در مقابل سایر تهدیدهای امنیتی که جان شهروندان ترکیه را در پی دارد، موفق عمل کنیم؟

۲- رویکرد دوم، به آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی می پردازد و چنین اشعار می دارد، در ترکیه هر روز یک زن می میرد، روازنه یک پزشک کتک می خورد، حداقل هر روز یک پلیس مجروح می شود و یا امسال ۲۰۵۰۰کودک مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، ولی هیچ کس کوچک ترین اعتراضی نمی‌کند، ولی حال برای یک سیلی به داور فوتبال روان یک مملکت درگیر آن است.

۳- رویکرد سوم، به وقایع اخیر در غزه و فلسطین اشاره می کند و به نوعی به استانداردهای دوگانه معترض است؛ این طیف علاوه بر محکوم کردن و شرم آور دانستن رفتارهای خشونت آمیز، شرم آوری بزرگ را شایسته آنانی می داند که در مقابل شکار کودکان، توسط سگ های ولگرد اسرائیلی سکوت می کنند ولی اینجا می‌خواهند عدالت را در یک دعوای فوتبال اجرا کنند.