گروه گزارش: روز پنج شنبه‌ برابر با نهم شهریور ماه، تبریز محل برگزاری همایش «چشم‌انداز وحدت ملی ایران و نقش آذربایجان» بود. بیش از یکصد نفر از محققان و پژوهشگران این حوزه از استان‌های مختلف در این مراسم شرکت کرده و دغدغه‌های خود را در این حوزه مطرح کردند. گروه گزارش آذرپژوه تلاش کرده است تا در چند روز آتی به برخی از مهمترین سخنرانی‌های این جلسه بپردازد.

ایرانیت اصل و اساس است و زبان‌های محلی در حاشیه قرار دارند!

استاد جمشید علیزاده یکی از سخنرانان جلسه‌ی هم‎اندیشی «چشم‌انداز وحدت ملی ایران و نقش آذربایجان» بود که سخنانش را این چنین آغاز کرد: «به لحاظ فقهی و مذهبی اگر کسی مسلمانی را نپذیرفته باشد امور مذهبی اسلام برایش بی معنی است؛ چون که مسلمان نشده است! می‌گویند مرجع تقلید فتوا داده است که شما باید بروید جهاد بکنید، این برایش معنی ندارد چون اصلا مسلمان نشده است پس لازمه‌ی پذیرفتن این حکم جهاد این است که طرف اول مسلمان شده باشد! اینجا هم اساس پیوند و در حقیقت وحدت ملی ایران بر همین مبنا است. طرف اول باید بپذیرد که ایرانی است در هر جغرافیایی که زندگی می‌کند مهم نیست در آذربایجان، در سیستان و بلوچستان، درکرمان، در کردستان است یا هرجای دیگر! ولی اصل بر ایرانیت است که فرد بپذیرد هویت ایرانی دارد! حالا ممکن است که زبان محلی‌اش هم متفاوت باشد همانگونه که بنده و آقای دکتر آیدینلو وقتی از این در بیرون رفتیم با زبان محلی باهم صحبت می کنیم نه به زبان فارسی! در کردستان هم همین داستان است، در سیستان و بلوچستان هم همین است.

ایرانیت اصل و اساس قضیه است و زبان های محلی در حاشیه بحث قرار دارند. من چندی پیش در صحبتی که در حضور آقای ریئس جمهور داشتم به چند نکته اشاره کردم که حالا ظاهرا یا مفهوم نشد یا سوء تعبیر شد. عده‌ای از همشهریان خود بنده که تبریزی هستم، یک سوء تعبیرهای آنچنانی کردند، من گفتم آقا کلید اصلی وحدت ملی در این اوضاع، در این برهه از تاریخ که ما در آن واقع شدیم، و در واقع یکی از خطرناکترین پیچ های تاریخی را ما داریم در این مملکت در این برهه زمانی تجربه می کنیم، تاکید بر ایرانیت است! دشمن هم همین نقطه را هدف گرفته و دارد نسل جوان را با هویت ملی و ایرانی بودنش بیگانه می‌کند پس در گام اول باید به این نسل جوان تفهیم بشود که شما ایرانی هستید و اینجا به زبان آذری صحبت می کنید، کردستان به زبان کردی و باقی داستان.»

در چهل سال گذشته در قبال تهدیدات هویتی در لاک دفاعی فرو رفتیم

استاد علیزاده در ادامه نقدی هم به کارشناسان و پژوهشگرانی کرد که در خارج از آذربایجان ساکن هستند و دارند برای آذربایجان نسخه می‌پیچند: «با عرض معذرت ناگزیرم که خیلی صریح صحبت کنم! ببینید اگر کسی در آذربایجان ساکن نباشد یعنی مقیم آذربایجان نباشد، اون تهدیدات و اون مشکلاتی که الان در آذربایجان از طرف بیگانگان بوجود آمده را مطمئن باشید در نخواهد یافت. عده ای از دوستان که از تهران و از جاهای دیگر قدم رنجه فرموده و تشریف آوردند، معلومات و اطلاعات اینها از رهگذر کسب خبر و اطلاعات از بولتن و روزنامه و فضای مجازی است که مثلا در آذربایجان چنین چیزی بوده است! ولی عمق فاجعه را کسی درک می‌کند که در آذربایجان زندگی بکند!

در چهل سالی که گذشته متاسفانه ما در قبال این تهدیدات هویتی در لاک دفاعی فرو رفتیم. حقیقت مطلب این که ما منتظر شدیم برخی بیایند یک شانتاژ و جعل را مطرح بکنند؛ البته عذر می‌خواهم از این لفظ استفاده می‌کنم شعور این کارها رو ندارند اون دستگاه های اطلاعاتی موساد و سیا دارند طراحی می کنند، اتاق فکرشان آنجاست. ما منتظر می‌شویم بیایند یک شانتاژی را دامن بزنند بعد ما با چند تا بنر و شعار و مصاحبه خواستیم با این شانتاژها و جعلیات تاریخی مقابله کنیم و این شدنی نیست! عزیزان شما بهتر از بنده استحضار دارید که این حرکت، حرکت متوازنی نیست وقتی ما را با موشک هدف قرار دادند شما با یک برنو دسته کوتاه یک گلوله شلیک کنید! این پاسخ اون نمی‌تواند باشد. ما در لاک دفاعی بودیم! به نظر بنده ما برای حفظ هویت ملی، تکثیر و تکثر آن و پاسداشت هویت ملی نیاز داریم از لاک دفاعی کاملا بیرون بیاییم! کار با تعارف جلو نمی‌رود!»

وی افزود: «چند روز پیش بود که یک شانتاژ جدیدی مطرح شد بدین مضمون که تمامی اسناد حکومت صفوی همه به زبان ترکی و با الفبای لاتین نوشته شده است! برای توده‌ی مردم تبیین غلط بودن این قضیه خیلی زور می‌برد! ما با امثال آقای دکتر سجاد آیدینلو یا سایر اساتید مواجه نیستیم که در بدو شنیدن این شانتاژ متوجه باشیم که این یک جعل تاریخی است! توده مردم که با این مولفه‌ها سر و کار ندارند! یک چیزی می‌شنوند و تدریجا در ذهن آنها نهادینه می‌شود و بعد این را نمی‌شود پاک کرد! ما باید از لاک دفاعی بیرون بیاییم و وارد فاز تهاجمی بشویم. آن هم به شکل علمی!»

جمشید علیزاده در پایان متذکر شد: «حقیقت مطلب به نظر بنده‌ی شرمنده به عنوان کسی که چهل سال در متن حوادث فرهنگی تبریز و ایران حضور داشتم و از دور دستی بر آتش ندارم، تنها راه اتحاد ملی و عبور از این مرحله ما این است که باید از فاز دفاعی خارج شده و وارد فاز عملیاتی بشویم! آن هم با شیوه‌ای علمی نظیر کاری که آقای دکتر آیدینلو در مورد شاهنامه کردند.