جمشید علیزاده متذکر شد: «حقیقت مطلب به عنوان کسی که چهل سال در متن حوادث فرهنگی تبریز و ایران حضور داشتم تنها راه اتحاد ملی و عبور از این مرحله ما این است که باید از فاز دفاعی خارج شده و وارد فاز عملیاتی بشویم!
گروه گزارش: دکتر نوین تاکید کرد: «در طول تاریخ، اگر ایران مورد تهاجم بیگانگان و خرابی آنها قرار گرفته، آنچه که هویت ما را دوام داده است، وحدت ملی و هویت ایرانی بوده است
گروه گزارش: در توصیف جایگاه ادبی فضولی در زیست جهان ادبی زبان ترکی همین بس که بسیاری از شاعران نام آور جغرافیای زبان ترکی تحت تأثیر آثار فضولی به خلاقیت شعری پرداختهاند، نظیرهسازی و تضمین بر بسیاری از آثار او را بر خود افتخار شمردهاند.
گروه فرهنگ و ادب/دین و خصوصا مذهب تشیع در اشعار شهریار جایگاه ویژهای دارند و از شعر ترکی «عزا خانه اولوب گوییلر حسینه»تا شعر فارسی همای رحمت، ارادات او به ائمه اطهار(ع) را می رساند.
گروه فرهنگ و ادب:در نگاه شهریار آذربایجان فرزند خلف ایران است و وظیفهی حفظ تمامیت ارضی آن به عهده اوست. شهریار در شعر با صراحت تمام آذربایجان را جایگاه دین ایرانی زرتشتی و مسکن آریایی ها معرفی می کند.
گروه فرهنگ و ادب/شهریار گرچه دوره ای کوتاه کنج عزلت گزیده بود لیکن هیچ گاه بی توجه به تحولات سیاسی اجتماعی اطراف خود نبود. و فعالانه نظراتش را در خصوص تحولات ایران ابراز کرده است.
گروه فرهنگ و ادب: مطالعه کليات اشعار شهريار نشان ميدهد که فردوسي را به چشم شاعري بيبديل و احياگر هويت ايراني مينگريست. از اين روي اشعاري که وی براي فردوسي سروده، ضمن آنکه تجلیل از مقام اوست.
گروه فرهنگ و ادب:زبان فارسی یکی از مولفه های مهم ایرانیت است و مشارکت مفاخر و مشاهیری که زبان اولشان فارسی نبوده، در تکوین و توسعه ادبیات فاخر آن، ملی و مشترک بودن فارسی برای ایرانیان را می رساند.
گروه فرهنگ و ادب: ابوعبداله شمسالدين محمد بن عزالدين بن عادل يوسف البزازينى تبريزى، معروف به شيرين يا ملا محمدشيرين و مشهور به «شمس مغربى» كه از وى با عنوان قدوة العارفين و زبدة الواصلین نيز ياد كردهاند،
از دیگر شعرایی که با شهریار مراوده قلمی داشت و او نیز شهریار را به امید توهمی به واگرایی از ایران، تشویق می کرد بلود قره چورلو بود. البته وی قفقازی نبود و در مراغه به دنیا آمد و در تهران فوت کرد، لیکن به شدت دارای عقاید واگرایانه بود.
گروه فرهنگ و ادب: اکثر دانشمندان معتقدند که زبان باستانی آذربایجان بازمانده و متحول شدهی زبان مادی است که مورخین و جغرافی نویسان اسلامی و عرب آن را فارسی (ایرانی)، فهلوی و آذری خواندهاند. با این وجود، برخی افراد منابع تاریخی را نادیده میگیرند و در اندیشهی تلبیس حقیقتاند.
Thursday, 21 November , 2024