تحلیلگر ارشد مسائل غرب آسیا گفت: حضور رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان، سبب شده است که مردم این کشور نسبت به حکومت و خاندان علی‌یف بدبین شوند

رژیم باکو از برگزاری نشست های به اصطلاح گردهمایی سراسری یا کنگره آذربایجانی های دنیا که در سال های گذشته هر پنج سال یک بار در باکو برگزار می شد، برای ارضای لفاظانه جاه طلبی های سیاسی خود بهره برداری می کرد و عناصری رذل از تجزیه طلبان ضدایرانی را نیز در آن نشست ها مشارکت می داد.

در کشورهایی که بسیار بیشتر از شیعیان جمهوری آذربایجان بر شیعیان آنها فشار وارد شده و سرکوب شدیدتری اعمال شده است، «جبهه مقاومت» شکل گرفته است، اما در جمهوری آذربایجان «مقاومت» شکل نگرفت.

ناسیونالیسم ترک (پان تورانیسم) در آستانه‌ی جنگ دوم جهانی فعالیت‌های خود را تشدید کرد. یکی از دلایل اصلی این تحرک ناگهانی را می‌توان بازتاب روابط نزدیک‌تر با آلمان نازی در صحنه‌ی تحولات داخلی تعبیر کرد. این فرایند پس از اعلان جنگ آلمان به اتحاد شوروی در سال 1941 شتابی بیشتر هم یافت

فارسی یکی از چندصدایی‌ترین زبان‌های دنیاست، به‌دلیل انعکاس و تجمیع زیست‌جهان و زیست‌آیین همه اقوام و ملل منطقه‌، ادبیات عرفانی، این‌که ایران پل شرق و غرب بوده و این‌که با مناطقی که بستر تنوع فرهنگی یا همان کثرت در وحدت بوده، مثل خراسان و قونیه پیوند داشته ‌است.

در مقاله حاضر، تاریخ نگاری در جمهوری آذربایجان بررسی شده و در نهایت به این نتیجه رسیده که به سبب نداشتن پشتوانه تاریخی دیرینه و سابقه‌ی اندک تاسیس حکومت، مورخان این کشور به تحریف تاریخ و یا در حقیقت به «تاریخ سازی» دست زده‌اند!

در سه دهه‌ی گذشته، شاهد هستیم که در نتیجه‌ی سیاست‌های حاکم در منطقه‌ی قفقاز، تلاش می‌شود تا وابستگی‌های فکری و فرهنگی ایران با این مناطق به طور کامل قطع شود. در این بسته‌ی خبری تلاش می‌شود تا نسبت به این سیاست‌ها روشنگری شود.

آذر قاسم لی، تحلیلگر باکویی گفت: الهام علی اف، به هیچ وجه مغلوب شدن ولادیمیر پوتین، در جنگ اوکراین را نمی‌خواهد. زیرا، اگر عامل پوتین وجود نداشت، الهام علی اف تاکنون در حاکمیت جمهوری آذربایجان باقی نمی ماند

رامیز مهدی اف، رییس پیشین نهاد ریاست جمهوری آذربایجان که نقش بسیار مهمی در به قدرت رسیدن الهام علی اف داشت، تحت فشار شدید فعالان سیاسی و رسانه ای و در شرایط مفتحضانه ای از آخرین مقام دولتی خود برکنار شد

سه جریان ناسیونالیستی بیش از همه بر سر تحولات منطقه تاثیر گذاشتند: ناسیونالیسم عرب، ناسیونالیسم ترک و ناسیونالیسم ایرانی. یکی از عمده‎ترین تفاوت‎های میان این سه جریان ناسیونالیستی این بود که ناسیونالیسم عرب و ناسیونالیسم ترک در آغاز ماهیت قومی داشتند، اما ناسیونالیسم ایرانی بر خلاف این دو جریان فکری، ماهیت قومی نداشت.