گروه بین‌الملل: اقدامات سازمان یافته و موذیانه ی ترکیه، با هدف تضعیف توان ملی ایران و تلاش برای برهم زدن همبستگی ملی ایرانیان، همواره مهر تاییدِ همسایه آزار بودن آن کشور است. غائله ی دالان زنگزور، خوانش جنجالی شعر«ارس» از سوی اردوغان و تعریف همزمان از انور پاشای پانترک در مراسم رژه‌ی نیروهای مسلح باکو برای قره‌باغ که باد موهومی به غبغب الهام علی اف انداخت؛ بار دیگر ثابت کردند که تحریک گسل های قومی ایران، به ویژه در شمال غربی، تا چه اندازه در پیشبرد اهداف ضد ایرانیِ آنان اهمیت دارد. و ما امروز، باید روی دیگر آن شعرخوانی مغرضانه را بیشتر و به طور ویژه دریابیم! چرا که ترکیه، رسما «ارس» را در تیررس خود قرار داده است! وقتی مجموعه‌ی این رفتارها را کنار هم می چینیم، تصویری خطرناک و تهدید آمیز به لحاظ ژئوپولیتیکی و تمامیت ارضیِ متوجه ایران شکل می گیرد.

ترکیه از همان سال ۱۹۹۲ با ساخت و به کارگیری سد آتاترک روی رود فرات، منجر به خشک شدن تالاب هورالعظیم و آغاز هجوم ریزگردها به غرب ایران شد. ترکیه برای تحرکات توسعه طلبانه‌ی خود در پروژه‌های آبی، بایستی مجوزهای قانونی و بین المللی را کسب و رضایت کشورهای پایین دست را جلب می کرد؛ چرا که این رودخانه ها معبرهایی بین المللی هستند؛ اما طبق نظر کارشناسان مدیریت منابع آب، ترکیه بدون توجه به این اصول، چندین سد عظیم را در قالب طرح «گاپ» در رودخانه های دجله و فرات به بهره برداری رسانده است. از نتایج مخرب این پروژه در ایران، می توان به غیرقابل کشت شدن زمین های کشاورزی و گسترش شدید ریزگردها اشاره کرد. یکی از دلایل مهم مشکلات آبی در خوزستان، سدسازی های غیرقانونی و متجاوزانه ی ترکیه در قالب پروژه ی مذکور می باشد که در غفلت و رخوت کارگزاران دولتی انجام گرفت!

اکنون نیز، پروژه ی آناتولی شرقی یا «داپ»، دیگر اقدام کشور ترکیه در راستای سدسازی های عظیم، دردسرساز و مخاطره آمیز آن می باشد! این پروژه  در حوزه ی رسانه، آن گونه که باید شناخته و تعریف نشده است.

بنا به گزارش «انتخاب» جناب آقای «حجت میان آبادی» پژوهشگر دیپلماسی آب و دانشیار دانشکده‌ی کشاورزیِ دانشگاه تربیت مدرس: «اجرای پروژه ی داپ می تواند تامین آب شرب شمال غرب ایران را با چالشی جدی مواجه کند. این ابر پروژه برخلاف گاپ که سوغاتش ریزگردها بودند، به دلیل اجرای روی سرشاخه های ارس، ایران را مستقیما تحت تاثیر قرار می‌دهد. آب شرب بخشی از شهرهای ما و بخش عظیمی از آب کشاورزی در منطقه، از جمله دشت مغان، از ارس تامین می شود؛ پروژه ی داپ در این حوضه اثر گذاری خواهد داشت و می تواند اثرش روی مسائل آبی ایران، پررنگ تر از گاپ باشد.»

پروژه ی «داپ» با هدف مصرف آب و توسعه ی کشاورزی، روی ارس ساخته می شود! و صدمات جبران ناپذیری را بر مناطق غربی و شمال غربی ایران وارد می کند که بخش عمده ی زیست شان مستقیما تابع رودخانه هاست.

در انتها می‌توان نتیجه‌ی روشنی از این کنش های ضد ایرانیِ دولت ترکیه گرفت: بخش عمده ای از آب رودخانه ی ارس، برای توسعه‌ی کشاورزی ترکیه مصرف و در واقع سهمِ آب ایران دزدیده می شود! باید به طور جدی، مقابل این نوعثمانی گری های اردوغان ایستاد و هوشمندانه ترکیه را پای میز مذاکره و معاهده نشاند تا آسیبی که از پروژه‌ی «گاپ»، در غیاب امضای معاهده متوجه ایران شد، تکرار نشود.

با توجه به محتوای نامه‌ی دادستان کل کشور: «ضروری است دستگاه‌های متولی از جمله وزارت نیرو و امور خارجه موضوع احقاق حقوق مکتسب حقابه ایران از رودخانه مرزی ارس را مستمر و با جدیت پیگیری کنند تا شاهد ضرر‌های جبران ناپذیر برای اقتصاد، کشاورزی، حیات آبزیان و شرب هموطنان عزیز ساکن در پایین دست نباشیم.» کورسوی امید در خانه های دل مان تابیده و با تمنای تمام، متوقعیم که شاهد نابودی «ارس» به دست ترکیه نباشیم.