گروه تاریخ: جریان قومی در آذربایجان به تبعیت از پان ترکیسم همواره کوشیده‌ است که ده‌ها تمدن پیشین در فلات بزرگ ایران را به سود خود، ترک قلمداد کند. یکی از این تمدن‌های درخشان سومریان است. آنها اما برای اثبات ترکی بودن زبان سومری، از صد سال پیش تاکنون، تنها نام یک دانشمند را به میان می‌آورند؛ و این دانشمند، شخصی آلمانی به نام هومل است. اما در زمان هومل، تنها خود وی بود که در میان همه دیگر سومرشناسان به این ادعا اعتقاد داشت.

گروه تاریخ: در پی فروپاشی اتحاد شوروی، در سرزمینی که تاپیش از سال 1297خ( 1918م.) هرگز آذربایجان خوانده نمی شد، کشوری با نام "جمهوری آذربایجان" سر بر آورد که گردانندگان آن، بی آنکه پروای خواندن کتاب‌های تاریخ و فرهنگ و آگاهی از گذشته را داشته باشند، از همان روزهای آغازین استقلال، سخنان نادرست و ناروایی، درباره ایران و آذربایجان راستین بر زبان رانده‌اند؛

گروه سیاست: تا قبل از سال ۱۹۱۸ نام بخش بزرگی از مناطق شمالی رود ارس در قفقاز جنوبی در کتب تاریخی و نقشه‌های جغرافیایی، اران یا شروان نامیده می‌شد. اما در ۲۸ می آن سال و به رغم اعتراض گسترده‌ی پژوهشگران و اندیشمندان ایرانی، نام آذربایجان توسط محمدامین رسول‌زاده برای نامیدن سرزمین‌های شمال رود ارس اعلام شد!

گروه تاریخ: تصرف شهر گنجه و شهادت جوادخان زیاداغلی قاجار ـ آخرین مرزبان ایرانی گنجه ـ یک تراژدی در تاریخ ایران بوده و آغازگر سلسله جنگ‌های ویرانگر روسیه علیه ایران بود که به تجزیه‌ی 17 شهر قفقاز از میهن منجر شد. در این میان مقاومت دلیرانه جوادخان در مقابل دشمن، سرآغاز مجاهدت‌های سپاهیان ایران به فرماندهی عباس‌میرزا ولیعهد بود که ۱۲ سال به طول انجامید.

گروه فرهنگ و ادب: اکثر دانشمندان معتقدند که زبان باستانی آذربایجان بازمانده و متحول شده‌ی زبان مادی است که مورخین و جغرافی نویسان اسلامی و عرب آن‌ را فارسی (ایرانی)، فهلوی و آذری خوانده‌اند. با این وجود، برخی افراد منابع تاریخی را نادیده می‌گیرند و در اندیشه‌ی تلبیس حقیقت‌اند.

گروه فرهنگ و ادب: شاه تهماسب در کتیبه‌ای به زبان فارسی دستورات خود را به حاکم وقت اردبیل نوشته است. یک دستور سلطنتی برای عموم مردم و در یک مکان عمومی که برای صفویان مقدس بوده است، نشان می‌دهد که مردم اردبیل دستکم تا زمان شاه تهماسب به زبان فارسی تسلط داشته و بدین زبان مکالمه می‌کردند.

گروه تاریخ: منطقه آذربایجان بخشی از سرزمین ماد بزرگ بود. این سرزمین از زمان یورش اسکندر مقدونی به نام آتورپاتگان معروف شده است. البته نام این منطقه در کتاب بن دهش (خلاصه اوستا) ایـران ویچ ذکر گردیده است.

گروه سیاست: صبری بدرالدین را می‌توان مهم‌ترین ایدئولوگ جریان پان‌ترکیستی دانست. او در یکی از مقالات بسیار مهم خود ضمن نگاهی به گذشته پان‌ترکیسم، می‌گوید که تا سال ۱۹۹۱ (فروپاشی شوروی)، پان‌ترکیسم تنها به عنوان یک ایدئولوژی وجود داشت اما پس از آن، اقدام‌های عملی برای آغاز مرحله نهادی جنبش پان‌ترکیسم آغاز شد

ترکان عثمانی همراه با سلطان سلیم شهر تبریز را که در آن زمان «عروس شرق» نامیده می‌شد به تصرف درآورده و به ویرانه‌ای تبدیل کردند.