گروه فرهنگ و ادب: زبان و ادب ملی ایرانیان در آسیای صغیر و دیگر سرزمین‌های قلمرو امپراتوری عثمانی جلال و شکوهی دیرینه دارد. زبان پارسی در قلمرو عثمانی‌ها چندین سده زبان رسمی و منحصربه‌فرد مملکت بود و طبقه‌ی مبرز بدان سخن می‌گفتند و شعر می‌سرودند و کتاب می‌نوشتند. نامه‌نویسی در این دوران به فارسی بود، […]

کروه فرهنگ و ادب: عاشیق‏ها علاوه بر هنرمندی، از احکام شرعی و مسائل دینی نیز مطلع بودند و سروده‏های آنها منحصر به قوم و سرزمین مادرزادیشان نبوده است. آنها در مدح پیامبر اسلام(ص) و ائمه شیعه (ع) هم شعر می‏سروده‏اند.

بی‌گمان در میان شاعران پس از عصر مشروطه، استاد سیدمحمدحسین شهریار، از حیث شهرت و محبوبیت، هیچ همانندی ندارد. او برخلاف بسیاری از شاعران هم‌روزگار خود، که اغلب در سال‌های پایانی حیات به شهرت رسیده‌اند،

گروه فرهنگ و ادب:یکی از آتشکده‌های بزرگ ایران قدیم به نام آتشکده‌ی آذرگشسپ در شیز آذربایگان بوده و این همان آتشکده‌ای است که در شاهنامه همیشه به نام آذرگشسپ یاد می‌شود و از معابدی است که شاهان هنگام بروز دشواری‌ها به آنجا پناه می‌برده و از خداوند یاری می‌خواسته‌اند.

گروه فرهنگ و ادب: اران و شروان از مناطقی است که در تکوین و پیدایش فرهنگ، ادب و هویت ایرانی نقش مهمی داشته است. این منطقه تاریخی که از شهرهای آن در منابع به «هفده شهر قفقازی ایران» یاد شده، زادگاه صدها شاعر، نویسنده، عالم و فقیه و دانشمند ایرانی بوده است.

گروه فرهنگ و ادب: سیطره سلجوقیان بر سرزمین ترکیه امروزی، تنها سیاسی بود و بنیان‌های فرهنگی آن هنوز بر پایه‌های فرهنگ ایرانی می‌چرخید. به طوری که پادشاهان حاکم بر فلات آناتولی تا سال‌های متمادی زبانشان فارسی بود.

گروه فرهنگ: هیچ منطقه ای در به اندازه آذربایجان در شاهنامه مورد تمجید و تحسین فردوسی قرار نگرفته است!!

«تحولِ زبان آذربایجان در گذرِ زمان» نوشته‌ی پژوهنده‌ی آذربایجانی، دکتر عباس جوادی است. وی در این کتاب به صد پرسشِ همگانی درباره‌ی تاریخ و فرهنگ و زبانِ آذربایجان پاسخ داده است.

از مشروطه بدین سو ده‌ها شاعر بزرگ در آسمانِ تابناک ادبیات پارسی نورافشانی می‌کنند که هر یک در گونه (ژانر) ادبی خود ستاره‌ای درخشان هستند. حال از ظنِّ خود عرض کنم که چرا انتخاب روز بزرگداشت استاد محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) بعنوان روز بزرگداشت شعر و ادب پارسی، انتخاب شایسته‌تری است.

کسانی که کار سبک‌شناسی می‌کنند و در تاریخ ادبیات کار کردند متوجه می‌شوند که خاقانی کسی است که به زبان فارسی هم درآذربایجان و هم در کل تاریخ هزار ساله‌ی ادبیات فارسی بیشترین خدمت را کرده و دریغ است که با سرمایه‌های ادبی خود این گونه رفتار کنیم.