بایگانی‌ها شعر - آذرپژوه - وب سایت تحلیلی خبری
یک سوال بنیادین درباره‌ی شاهنامه «فردوسی و آذربایجان» ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی، آذرپژوه پاسخ می‌دهد:

یک سوال بنیادین درباره‌ی شاهنامه «فردوسی و آذربایجان»

گروه فرهنگ و ادب: حکیم توس آنچنان جایگاه والایی برای آذربایجان قائل بوده که این سرزمین را نماد پیروزی بر قوای اهریمنی می‌داند. آذربایجان در کلام فردوسی جایگاهی است که در آن رسالت کیخسرو مورد تایید یزدان قرار می‌گیرد.

«پروفسور هشترودی»؛ ریاضیدانِ شاعر ۲۶ دی ۱۴۰۲
«آذرپژوه» بررسی می کند:

«پروفسور هشترودی»؛ ریاضیدانِ شاعر

گروه گزارش: پروفسور محسن هشترودی در روز ۲۲ دی‌ماه سال ۱۲۸۶ در شهر تبریز به دنیا آمد. وی با اینکه متخصص در ریاضیات و غرق در آن بود، ولی از ابتدای جوانی علاقه به شعر و ادبیات داشت و گهگاهی نیز شعر می‌سرود و به نقد شعر نیز می‌پرداخت و از تأثیر علوم در ادبیات و هنر نیز سخن می‌گفت.

درگذشت پرچمدار غزل کلاسیک فارسی؛ استاد نظمی تبریزی ۲۸ آذر ۱۴۰۲

درگذشت پرچمدار غزل کلاسیک فارسی؛ استاد نظمی تبریزی

گروه فرهنگ و ادب: استاد نظمی اگر چه در قالبهای مختلف شعر می‌سرود اما آفرینش ادبی او معطوف به غزل بود و چندین جلد از اشعار او در قالب غزل سنتی است. او سعدی شیرازی بزرگترین غرلسرا می‌دانست و به پیروی او فخر می‌ورزید

هویت ملّی ایرانی در شعر «استاد نظمی تبریزی» ۲۸ آذر ۱۴۰۲
آذرپژوه بررسی می‌کند:

هویت ملّی ایرانی در شعر «استاد نظمی تبریزی»

گروه فرهنگ و ادب:استاد علی نظمی تبریزی یکی از شاعران غزل‌سرای برجسته معاصر ایران بود. او در اول مهر ۱۳۰۶ در تبریز به دنیا آمد. وی از ۱۶ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد و شاگرد ملک‌الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی بود.

«خسته قاسیم» نشانه‌های هویت ایرانی را در شعر خود دارد ۱۶ مهر ۱۴۰۲
بررسی آثار و ویژگی‌های شخصیتی «خسته قاسیم» در گروه فرهنگ و ادب آذرپژوه؛

«خسته قاسیم» نشانه‌های هویت ایرانی را در شعر خود دارد

گروه فرهنگ و ادب:اشعار خسته قاسم اگر چه به صورت مدون و يكجا به دست ما نرسيده است اما در جُنگهاي مختلف در سده‌هاي گذشته، برخي از اشعار او آمده است.

۲۷ شهریور؛ سالروز ارجداشت روز شعر و ادب پارسی و یادمان درگذشت استاد سخن شهریار ۲۷ شهریور ۱۴۰۲

۲۷ شهریور؛ سالروز ارجداشت روز شعر و ادب پارسی و یادمان درگذشت استاد سخن شهریار

گروه فرهنگ و ادب/زبان پارسی همچون جغرافیای ایرانزمین، گوهری است که سندش فارغ از زبان اقوامی و خاستگاه جغرافیایی، چون ملکی مشاع به نام هر ایرانی زده شده و بی دلیل نیست که در زمانه پر التهاب ما گروهی هرچند بی دانش و ایران ستیز به دشمنی با آن برخاسته اند