گروه گزارش: فرهنگ و هنر، یکی از پایه‌های استوار در «تاریخ ملی ایران» است. «موسیقیِ فاخرِ ایران زمین» را باید یکی از بخش‌های بسیار تأثیرگذار در پهنه‌ی فرهنگ پربارِ میهن عزیزمان ایران بدانیم؛

70 سال پیش از نگارش کتاب «آذری؛ زبان باستان آذربایجان» نوشته‌ی کسروی، نیکالای خانیکوف، دانشمند و شرق‌‌شناس نامدار روسی در کتاب «سفرنامه خانیکف» اشاره‌ای مستقیم به آذری و زبان آذری کرده است. 1000 سال پیش از خانیکف هم دانشمندان بزرگی چون الیعقوبی، ابن ندیم و... مردم آذربایجان را با لفظ «آذری» مورد خطاب قرار داده‌اند.

گروه سیاسی: ملت ایران در درازای تاریخ به نوع دوستی و همزیستی مسالمت‌آمیز با ملل و اقوام و ادیان گوناگون مشهور بوده است و ساحت تاریخ ایران از تعصبات و تحمل ناپذیری های نژادی و دینی و... به دور بوده است.

گروه فرهنگ و ادب: از زمان عصر طلایی ایران‌شناسان و زبان‌شناسان اروپایی و ایرانی تا کنون، پژوهش‌های فراوانی پیرامون «زبان آذربایجان و سیر تحولات آن در چند سده‌ی اخیر» انجام شده است. طبق نظر اهالی علم و دانشگاه، مردم آذربایجان تا چند سده‌ی گذشته به یکی از شاخه‌های زبان پهلوی یعنی آذری، و به عبارتی […]

گروه فرهنگ و ادب:استاد علی نظمی تبریزی یکی از شاعران غزل‌سرای برجسته معاصر ایران بود. او در اول مهر ۱۳۰۶ در تبریز به دنیا آمد. وی از ۱۶ سالگی سرودن شعر را آغاز کرد و شاگرد ملک‌الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی بود.

گروه فرهنگ و ادب: از بین معروف ترین گوپ‌چی‌های شوروی در ایران و تبریز می‌توان به میرزا ابراهیم اف، سلیمان رستم و مدینه گلگون اشاره کرد که توسط ارتش سرخ به تبریز اعزام شده بودند تا به یاری فرقه پیشه‌وری بیایند.

گروه شهری: ترافیک می‌تواند باعث کاهش ایمنی شود. رانندگان در ترافیک، معمولاً استرس بیشتری دارند و احتمال بروز خطا در آنها بیشتر است.

گروه شهری: ترافیک در تبریز یکی از معضلات اصلی این کلانشهر است. افزایش روز افزون جمعیت، رشد ناوگان خودرویی، و توسعه‌ی نامتوازن شهر، از جمله عواملی هستند که باعث ایجاد ترافیک در تبریز شده‌اند.

گروه فرهنگ و ادب: عباس رسام ارژنگی، در سال ۱۲۷۱ خورشیدی در تبریز دیده به گیتی گشود. وی از دوران کودکی با هنر و رنگ و نقش‌های شاد روبرو بود و احساسات کودکانه اش را با مداد و گچ  و رنگ، بر دیوارها و کاغذهای به دور افتاده نقش می زد. در نوجوانی، پس از گذراندن […]

عبدالقادر مراغی در کتاب «جامع الالحان»، ۳۲ بیت شعر به گویش های محلی ایران نقل کرده است: شش بیت همدانی، چهار بیت مازندرانی، هشت بیت کججانی (تبریزی)، چهار بیت رازی، سه بیت قزوینی و هفت بیت به زبان تبریزی. این کتاب منبع خوب و متقنی برای شناخت زبان رایج در آذربایجان است!