گروه سیاسی: ترکیه مدتی است برخی شهرهای خود را پایگاه اقوام ترک کرده و هر سال فستیوال هایی مانند رقص اقوام ترک، غذای اقوام ترک و … برگزار کرده و جالب اینجاست که مهمانانی از بخش‌های مختلف ایران و کشورهای آسیای میانه را به این فستیوال ها دعوت می کند.
این کشور در این فستیوال‌ها تلاش کرده هویت ترکی خاص مدنظر خود را برای گروه‌هایی مانند قشقایی‌های وطن دوست ایران بتراشد و حتی از عنوان قشقایستان برای این منطقه از ایران استفاده کند (مشابه استفاده از عنوان ترکستان برای آسیای میانه).
همچنین ترکیه مساله آموزش به زبان مادری و نه آموزش زبان مادری را در این بخش از ایران مطرح کرد و ایده آموزش زبان مادری، فارسی صحبت نکردن و حضور گسترده در شهرها و روستاهای مختلف جنوب استان فارس برای ترویج ایده‌های مذکور آغاز شد. اینها همان اتفاقاتی است که از حدود دو دهه قبل در مناطق آذری‌نشین ایران هم شاهد آن بوده‌ایم. آنها از عنوان تاجیک برای فارسی زبانان به منظور فاصله گذاری و کاهش حس تعلق مشترک بین قشقایی‌ها و سایر هموطنان غیرقشقایی نیز استفاده می‌کنند!
البته این شیطنت‌ها مختص کشور دوست و همسایه (!!!) ترکیه نیست و به عنوان مثال چندی قبل در آلمان هم جشنواره اقوام و فستیوال و همایش ملت لر برگزار شد.
بارها در این زمینه هشدارهایی به مسئولان‌ فرهنگی و … داده شده، ولی توجه در حد کافی نبوده و به نظر می‌رسد که هنوز هم ابعاد این خطر درک نمی‌شود. وقتی بر مشترکات فرهنگی و هویتی و تمدنی و تاریخی و مذهبی همه اقوام ایرانی و وجود خاطره مشترک جمعی میان مردم این سرزمین تاکید نمی‌کنیم و جنگ نرم دیگران را دست کم می‌گیریم با چنین چالش هایی مواجه می شویم!
تکه تکه کردن ایران با ملت نامیدن هر یک از اقوام ایده‌ای است که صهیونیست ها سالهاست در مورد آن نظریه پردازی می‌کنند. باید دید در این شرایط سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی و آموزشی در ایران چه زمانی می خواهند رویکردهای سنتی خود به این تهدیدات مدرن را تغییر دهند!