گروه سیاسی: استاد رحیم رئیس نیا شخصیتی چند وجهی دارند که این یک ویژگی ممتاز برای ایشان است که باعث می‌شود مردم هر کدام با یک وجه شخصیتی او آشنا شده و او را بشناسند. من به عنوان یک روزنامه نگار، استاد رئیس نیا را با تحقیقات و پژوهش‌هایشان در حوزه‌ی فرهنگ و تاریخ آذربایجان به ویژه با کتاب «آذربایجان جزءلاینفک ایران» شناختم. البته بعدها با مطالعه‌ی سایر کتب ایشان، به مهمترین مطلبی که رسیدم این بود که نوشته‌ها و تالیفات این استاد و محقق تبریزی کاملا مبتنی بر روش تحقیق علمی می‌باشد. روشی که متاسفانه در بیشتر آثار نویسندگان و حتی پژوهشگران امروزی کمتر به چشم می‌خورد.

انتشار روزنامه‌ی «آذربایجان جزء لاینفک ایران» در دهه‌های نه چندان دور، و به‌ویژه تأکید نهفته در لاینفک بودن آن از ایران، یادگار برهه‌ای از تحولات منطقه‌ای ایران معاصر است که با رواج شایعات و زمزمه‌هایی پیرامون تلاش گروهی از مسلمان‌های قفقاز برای ایجاد کشوری موسوم به «آذربایجان» در آن حدود، در بین ایرانیان نسبت به وضعیت آذربایجان واقعی در مقام یکی از ایالات و اجزاء لاینفک ایران نگرانی‌هایی پدید آورد.

در آن موفع یعنی حدود چهار ماه پیش از اعلان رسمی تشکیل چنین کشوری در بخش‌هایی از خانات مسلمان‌نشین جنوب شرق قفقاز در اواخر مه ۱۹۱۸، در حالی که کم و کیف شایعاتی از این دست هنوز به درستی روشن نبود بسیاری از ایرانیان که نسبت به مخاطرات حاصل از تأسیس یک‌چنین موجودیتی در همسایگی ایالت آذربایجان آگاه بودند، در مقام مقابله برآمده و نسبت به طرح این گونه مطالب اعتراض کردند.

در کنار نکات و موارد مختلفی که مخصوصاً در جراید ایران در این زمینه طرح شد، آنچه در مجموعه‌ی تالیفی توسط رحیم رئیس‌نیا منعکس شده است به واکنش ایرانیان مقیم قفقاز برمی‌گردد که خود به نحوی مستقیم و بی‌واسطه در جریان امر قرار داشتند، وارد کار شده و انتشار روزنامه آذربایجان با قید پرمعنای جزء لاینفک ایران به دو زبان ترکی و فارسی نیز از جمله آن کارها بود.