گروه فرهنگ و ادب: تغییر زبان مردم آذربایجان از زبان‌های ایرانی (آذری فهلوی) به ترکی آذربایجانی، فرایندی پیچیده و چندوجهی را به خود دیده است. این دگرگونی زبانی، صرفاً ناشی از یک عامل واحد نبوده، بلکه ترکیبی از عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در آن نقش داشته‌اند

گروه فرهنگ و ادب: وجود لغت ترکی در زبان فارسی به ویژه در اشعار فارسی شاعران آذربایجانی و همچنین وجود لغات بی‌شمار فارسی در زبان ترکی هرگز نشان‌گر ترکی بودن زبان پیشین آذربایجان نیست و یا برعکس نشان‌گر فارس‌زبان بودن ترکان هم نیست.

گروه فرهنگ و ادب: اکثر دانشمندان معتقدند که زبان باستانی آذربایجان بازمانده و متحول شده‌ی زبان مادی است که مورخین و جغرافی نویسان اسلامی و عرب آن‌ را فارسی (ایرانی)، فهلوی و آذری خوانده‌اند. با این وجود، برخی افراد منابع تاریخی را نادیده می‌گیرند و در اندیشه‌ی تلبیس حقیقت‌اند.

گروه سیاسی: هر کدام از شهرهای ایران به جهاتی پایتخت فرهنگی یا مذهبی یا گردشگری و… محسوب می شوند؛ اما تبریزِ جان، را به دلیل داشتن تاریخی پرشکوه می‌توان توامان پایتخت تمدنی، شیعی، فرهنگی و تاریخی ایران خواند که به تعبیر مقام معظم رهبری همواره تاریخ ساز و تحول آفرین بوده است.

گروه فرهنگ و ادب: «آرتور کریستن سن دانمارکی در کتاب؛  Contridution a la dialectologie iranienne  متذکر گردیده که راجع به لهجۀ آرین در آذربایجان هنوز مطالعاتی به عمل نیامده و ضروری است که تحقیقاتی در این مورد به عمل آید. در اثر این تذکر سال قبل عازم تبریز گردیدم. این جانب مصمم شدم که آن‌چه […]

گروه فرهنگ و ادب: شاه تهماسب در کتیبه‌ای به زبان فارسی دستورات خود را به حاکم وقت اردبیل نوشته است. یک دستور سلطنتی برای عموم مردم و در یک مکان عمومی که برای صفویان مقدس بوده است، نشان می‌دهد که مردم اردبیل دستکم تا زمان شاه تهماسب به زبان فارسی تسلط داشته و بدین زبان مکالمه می‌کردند.

گروه سیاست: تا قبل از سال ۱۹۱۸ نام بخش بزرگی از مناطق شمالی رود ارس در قفقاز جنوبی در کتب تاریخی و نقشه‌های جغرافیایی، اران یا شروان نامیده می‌شد. اما در ۲۸ می آن سال و به رغم اعتراض گسترده‌ی پژوهشگران و اندیشمندان ایرانی، نام آذربایجان توسط محمدامین رسول‌زاده برای نامیدن سرزمین‌های شمال رود ارس اعلام شد!

گروه تاریخ: جنگ‌های طولانی بین امپراتوری عثمانی و صفویان در اواخر قرن شانزدهم میلادی، منطقه‌ی آذربایجان را به شدت ناامن کرده بود. مردم آذربایجان در این میان، بارها طعم تلخ اشغال و تجاوز را چشیده بودند. تبریز هم به عنوان پایتخت ایران در دوران صفویان و به دلیل موقعیت استراتژیک خود، همواره در معرض خطر حمله قرار داشت.

پیوندهای فرهنگی آذربایجان (جنوب ارس) و اران و شروان (شمال ارس) با ایران چنان ژرف، دامنه‌دار و ناگسستنی است که حتا شمردن آنها، زمانی فراخ می‌خواهد ولی یکی از ساده‌ترین و شیرین‌ترین این پیوندها، نام‌های دیرین کوه‌ها، رودها، شهرها و آبادی‌هاست.

گروه فرهنگ و ادب: برای گفتگو با مدیرعامل  بنیاد فرهنگ، هنر و ادب آذربایجان پای در خانه پروین اعتصامی می‌گذارم. آفتاب در کنج آسمان جا خوش کرده و ستیغش مجسمه‌ی آن بانوی شاعره را نوازش می‌دهد. این خانه اگر زبان داشت چه حرف‌ها که می‌توانست از تاریخ خود برای ما بازگو کند. حس و حال خوب خانه […]