گروه جامعه: این روزها شاهد هستیم که عدهای معدود، به بهانههای واهی از جمله هویت طلبی و یا برگزاری جشن شادی به دلیل قهرمانی تیم محبوب خود و… اقدام به رفتارهایی خارج از عرف از جمله بالا بردن پرچم کشورهای بیگانه میکنند. در این ارتباط علی مجتهد زاده، وکیل دادگستری مطلبی ارسال کردهاند که به […]
گروه گزارش/ علی دلجوان: در روزگار تیره قحطی گیلان در سال ۱۳۳۷ قمری (۱۲۹۷ خورشیدی)، زمانی که فقر، بیماری و نابسامانی اجتماعی دامنگیر مردم شده بود، گروهی از تجار نیکاندیش شهر رشت با الهام از آموزههای دینی، تعهدات اخلاقی و مسئولیتهای اجتماعی خویش، گامی مهم در جهت کاهش رنج کودکان بیسرپرست برداشتند. آنان با تشکیل […]
گروه گزارش:من پروردۀ مکتبِ دستور [زبان فارسی] آذربایجانم. دو استاد، یکی مستقیماً و يکی غیرمستقیم بر گردنِ من، حقهای بسیار دارند.
امروز برابر با روز جهانی زبان مادری است. دربارهی این روز در آذربایجان ذکر چند نکته ضروری است؛ روزی که در سالهای گذشته همواره مورد بحث و جدل بوده است.
رامیز مهدی اف، رییس پیشین نهاد ریاست جمهوری آذربایجان که نقش بسیار مهمی در به قدرت رسیدن الهام علی اف داشت، تحت فشار شدید فعالان سیاسی و رسانه ای و در شرایط مفتحضانه ای از آخرین مقام دولتی خود برکنار شد
عبدالقادر مراغهای شاعر، موسیقیدان، نوازنده و هنرمند ایرانی سده نهم هجری بود. لقب او معلم ثانی در موسیقی است و همراه با فارابی، پور سینا، صفیالدین ارموی و قطب الدین شیرازی از بزرگترین نظریهپردازان موسیقی ایرانی به شمار میرود
سه جریان ناسیونالیستی بیش از همه بر سر تحولات منطقه تاثیر گذاشتند: ناسیونالیسم عرب، ناسیونالیسم ترک و ناسیونالیسم ایرانی. یکی از عمدهترین تفاوتهای میان این سه جریان ناسیونالیستی این بود که ناسیونالیسم عرب و ناسیونالیسم ترک در آغاز ماهیت قومی داشتند، اما ناسیونالیسم ایرانی بر خلاف این دو جریان فکری، ماهیت قومی نداشت.
عباس رسام ارژنگی، در سال 1271 خورشیدی در تبریز دیده به گیتی گشود. وی از دوران کودکی با هنر و رنگ و نقشهای شاد روبرو بود و احساسات کودکانه اش را با مداد و گچ و رنگ، بر دیوارها و کاغذهای به دور افتاده نقش می زد. مطب زیر به معرفی این هنرمند تبریزی پرداخته است!
بر پیشانی کوه بلندی از سلسله کوههای شمال شهرستان سراب، کتیبهای اورارتویی نقر شده است که در زبان محلی به «رازلیق» مشهور است. مرتضی راوندی، مینویسد: «این تمدن در اطراف دریاچهی ارومیه، دریاچهی وان، ارمنستان و ناحیهی آناتولی شرقی قرار داشته است...»
شاهنامه پژوهان اعتقاد دارند که هیچ منطقه ای در ایران به اندازه آذربایجان و آذرآبادگان در شاهنامه مورد تمجید قرار نگرفته است. اما شاهد هستیم که جریانهای بیگانهساز تلاش دارند تا مردم آذربایجان را در مقابل شاهنامه قرار دهند. در سومین نشست از سلسله نشستهای تخصصی موسسهی آذرپژوه دربارهی تاریخ، فرهنگ و زبان آذربایجان، با دکتر جواد رنجبر درخشیلر، دانشآموختهی دوره دکترای علوم سیاسی و شاهنامهپژوه تبریزی به گفتگو نشستیم.
«ارّان» نام سرزمینی در قفقاز است. در مورد محدودهی جغرافیایی این منطقه نظرهای متفاوتی ارائه شده است. مثلا استرابن مینویسد: «آلبانیا [اران] سرزمینی است که از جنوب رشته کوههای قفقاز تا رود کر و از دریای خزر تا رود آلازان امتداد دارد و از جنوب به سرزمین ماد آتروپاتن [آذربایجان] محدود است»
قرار بود به دژ (قلعه) بابک خرمدین در سرزمین آذربایجان برویم. بر خود لازم می دانستم تاریخ آذربایجان را بدانم. کتاب تاریخ آتورپاتکان، نوشته پروفسور اقرارعلی اف بهترین منبعی بود که موفق شدم قبل از سفر آن را بخوانم و متن زیر خلاصه ای از این کتاب است.
پروفسور محسن هشترودی، با اینکه متخصص در ریاضیات و غرق در آن بود، ولی از ابتدای جوانی علاقه به شعر و ادبیات فارسی داشت و گهگاهی نیز شعر میسرود و به نقد شعر نیز میپرداخت و از تأثیر علوم در ادبیات و هنر نیز سخن میگفت.
گروه تاریخ: با تصرف آذربایجان و آن سوی ارس (اران – آلانیه) و قفقاز، خلفای عرب به مرزهای حکومت قبایلی خزرها رسیدند. در طول حکومت اموی، بارها و بارها میان خزرها و اعراب درگیریهایی پیش آمد که فاتح قطعی نداشت و عمده تجاوزات سالیانه خزرها بوسیله حاکمان محلی آلانیه و قفقاز همانند جوانشیر، وراز تیرداد، […]
گروه تاریخ: رییسجمهور ترکیه طی سخنانی در یادبود شهدای ملت تُرک، از برخی شهرهای خاورمیانه نام برده و در این میان نام تبریز را نیز بر زبان رانده است! هرچند نیت اردوغان بر ما پوشیده نیست، اما دست بر قضا، این بار در اشاره به تبریز چندان به بیراهه نرفته است، چراکه تبریز بزرگترین قتلگاه […]
گروه تاریخ: مُجمَل التواریخ و القصص کتابی است از نویسندهای ناشناخته، به زبان فارسی دربارهی تاریخ جهان از زمان خلقت تا ۵۲۰ قمری. این گونه به نظر میرسد که تألیف کتاب هم در همین سال یا اندکی پس از آن بوده است. نثر کتاب به نسبت زمان نگارش کهن و نزدیک به نثر عهد سامانی است. از احوال […]
گروه فرهنگ و ادب: اکثر دانشمندان معتقدند که زبان باستانی آذربایجان بازمانده و متحول شدهی زبان مادی است که مورخین و جغرافی نویسان اسلامی و عرب آن را فارسی (ایرانی)، فهلوی و آذری خواندهاند. با این وجود، برخی افراد منابع تاریخی را نادیده میگیرند و در اندیشهی تلبیس حقیقتاند.
Friday, 9 May , 2025