بحران ارزی سال گذشته میلادی در ترکیه باعث افزایش تورم دراین کشور شد و دولت آنکارا را بر آن داشت تا قیمت همه چیز را در ژانویه امسال افزایش دهد از جمله گران کردن 400 درصدی انرژی برق که اعتراض بسیاری را رقم زد.

رژیم باکو از برگزاری نشست های به اصطلاح گردهمایی سراسری یا کنگره آذربایجانی های دنیا که در سال های گذشته هر پنج سال یک بار در باکو برگزار می شد، برای ارضای لفاظانه جاه طلبی های سیاسی خود بهره برداری می کرد و عناصری رذل از تجزیه طلبان ضدایرانی را نیز در آن نشست ها مشارکت می داد.

در کشورهایی که بسیار بیشتر از شیعیان جمهوری آذربایجان بر شیعیان آنها فشار وارد شده و سرکوب شدیدتری اعمال شده است، «جبهه مقاومت» شکل گرفته است، اما در جمهوری آذربایجان «مقاومت» شکل نگرفت.

در بحران میان روسیه و اکراین کشورهایی وجود دارند که برای آنها، قرار گرفتن در یک طرف این بحران، آسان نیست. مورد ترکیه مصداق بارز این ادعا است. با توجه به همسایگی این کشور در منطقه دریای سیاه، وابستگی در واردات مواد خام و محصولات غذایی و برخورداری از روابط نزدیک با هر دو طرف منازعه، تخمین این واقعیت که بحران اوکراین، دولت ترکیه را در تنگنا قرار خواهد داد، چندان دشوار نبود.

ناسیونالیسم ترک (پان تورانیسم) در آستانه‌ی جنگ دوم جهانی فعالیت‌های خود را تشدید کرد. یکی از دلایل اصلی این تحرک ناگهانی را می‌توان بازتاب روابط نزدیک‌تر با آلمان نازی در صحنه‌ی تحولات داخلی تعبیر کرد. این فرایند پس از اعلان جنگ آلمان به اتحاد شوروی در سال 1941 شتابی بیشتر هم یافت

فارسی یکی از چندصدایی‌ترین زبان‌های دنیاست، به‌دلیل انعکاس و تجمیع زیست‌جهان و زیست‌آیین همه اقوام و ملل منطقه‌، ادبیات عرفانی، این‌که ایران پل شرق و غرب بوده و این‌که با مناطقی که بستر تنوع فرهنگی یا همان کثرت در وحدت بوده، مثل خراسان و قونیه پیوند داشته ‌است.

در مقاله حاضر، تاریخ نگاری در جمهوری آذربایجان بررسی شده و در نهایت به این نتیجه رسیده که به سبب نداشتن پشتوانه تاریخی دیرینه و سابقه‌ی اندک تاسیس حکومت، مورخان این کشور به تحریف تاریخ و یا در حقیقت به «تاریخ سازی» دست زده‌اند!

اواخر سپتامبر سال ۱۵۸۵ میلادی، قلب آذربایجان مورد هجوم عظیم نيروهای عثمانی واقع شد. علی رغم شکست سپاه اصلی، مردم تبریز دست به مقاومت جانانه‌ای در مقابل تجاوز ترکان عثمانی زدند اما این شجاعت تبدیل به یکی تراژدی تمام عیار برای مردم تبریز شد!

در ایران برخلاف کشورهای دیگر که انواع اقلیت‌ها وجود دارد، فقط اقلیت دینی مورد شناسایی قرار گرفته است و قومیت‌های مختلف با فرهنگ‌ها، نژادها و زبان‌های مختلف، اقلیت محسوب نشده بلکه جزوی جدایی ناپذیر از ملت بزرگ ایران به شمار می روند.

عبدالقادر مراغی در کتاب «جامع الالحان»، ۳۲ بیت شعر به گویش های محلی ایران نقل کرده است: شش بیت همدانی، چهار بیت مازندرانی، هشت بیت کججانی (تبریزی)، چهار بیت رازی، سه بیت قزوینی و هفت بیت به زبان تبریزی. این کتاب منبع خوب و متقنی برای شناخت زبان رایج در آذربایجان است!