گروه سیاست: صلح الدین اکبر، رییس حزب دموکرات‌های آزاد جمهوری آذربایجان گفت: «انتخاب ژئوپلتیک جمهوری آذربایجان در شرایط کنونی به بریتانیا، قدرت جهانی یهود که اسراییل نیز جزئی از آن است، و در سطح پایین‌تر نیز به ترکیه و پاکستان متکی است.»

صلح الدین اکبر، مولف کتاب «مبانی دولتمداری جمهوری آذربایجان» در گفتگو با “مساوات تی وی” گفت: «امروز در دنیا دو  کشور مدعی قدرت جهانی وجود دارد. یکی آمریکاست که واقعا قدرت جهانی است و دومی هم چین که توان لازم برای ادعای قدرت جهانی را در اختیار دارد. اتحادیه اروپا به علت نداشتن قدرت نظامی، نمی‌تواند مدعی قدرت جهانی باشد و روسیه نیز با حال و هوای قدیمی این ادعا را دارد که هیچ کس آن را قبول نمی‌کند. بریتانیای کبیر هم ادعای جهانی دارد. اکنون جمهوری آذربایجان با این مرکز پنجم مدعی قدرت جهانی حرکت می‌کند. زیرا، میان ترکیه و بریتانیا گفتگو و هماهنگی مخفی وجود دارد که البته، در برخی جهات مخفی است و در برخی جهات آشکار است. در یک رشته مسایل منطقه‌ای، انگلیس خود را پنهان نگه می‌دارد و از ترکیه حمایت می‌کند. در جنگ دوم قراباغ نیز بریتانیا از جمهوری آذربایجان حمایت کرد. جمهوری آذربایجان در گزینش جهانی خود، از طریق ترکیه بریتانیا را انتخاب کرده است. اینکه این انتخاب دائمی خواهد بود یا انتقالی، این را زمان نشان خواهد داد. این نیز وابسته به آن است که بریتانیا در ادعای قدرت جهانی، بطور مستقل عمل کند یا به عنوان بخشی از جبهه‌ی آنگلوساکسن.»

صلح الدین اکبر گفت: «کنون جمهوری آذربایجان میان روسیه و ترکیه مانور می کند. اما، در اصل در اینجا  بریتانیا در بالا حضور دارد و قدرت جهانی پنهان یهودیت و اسراییل در این بالا وجود دارد. یعنی الان، قدرت جهانی اصلی که جمهوری آذربایجان به آن متکی است، بریتانیا و قدرت جهانی یهود و نه صرفا اسراییل است و در سطح پایین‌تر نیز قدرت ترکیه و پاکستان است. این از جنبه‌ی ژئوپلتیک است. در جنبه‌ی ژئواکونومیک نیز قدرت چین هم به این اضافه می‌شود. یعنی منافع چین هم با منافع این گروه در بحث کریدور میانی یا کریدور زنگزور منطبق می‌شود. در واقع روسیه را همین گروه مجبور به موافقت با جنگ دوم قراباغ کرد. همین قدرت‌های ذینفع در این کریدور بودند که به روسیه گفتند دالان زنگزور باید گشوده شود. روسیه ابتدا پذیرفت که از شیوه دیپلماتیک این را محقق کند که طرح قازان و طرح لاوروف مطرح شد. اما، بخت جمهوری آذربایجان در این بود که ارمنستان این طرح‌ها را نپذیرفت. در  این زمان، قدرت‌های موثر در منطقه به روسیه گفتند که حالا که نمی‌توانی از طریق دیپلماتیک این مساله را حل کنی، باید کنار بایستی تا مساله از طریق جنگ حل شود.  اکنون هم این قدرت‌ها منتظر گشوده شدن این دالان هستند و روسیه باید پاسخگو باشد. هنوز بندهای مهمی از توافق ۱۰ نوامبر از جمله بند نهم یعنی گشودن دالان زنگزور اجرا نشده است. اجرای این بند مستلزم هم رضایت و هم حمایت روسیه است و تا این رضایت و حمایت روسیه نباشد، توافق صلح و گشوده شدن دالان زنگزور محقق نخواهد شد.»

صلح الدین اکبر در این گفتگو ، ایران را به عنوان تهدید خارجی برای جمهوری آذربایجان مطرح کرد و گفت ایران در قبل از جنگ دوم قراباغ ، تحت عنوان “تهدید متمایل به فعال شدن” برای جمهوری آذربایجان طبقه‌بندی می شد، اما اکنون ایران در میان تهدیدات خارجی جمهوری آذربایجان به عنوان “تهدید فعال” طبقه بندی می‌شود.