گروه سیاسی: در چند روز گذشته خبری از مجلس ترکیه همگانی شده است که در آن رئیس مجلس این کشور میکروفون یک نماینده کُرد را که به زبان کُردی عید را به کردهای ایزدی تبریک می‌گفت بسته شده و به او تذکر داده می‌شود که او و هیچ نماینده‌ای حق ندارد به غیر از ترکی با هیچ زبان دیگری صحبت کند. یادداشت زیر به این بهانه، معضل سخت‌گیری علیه اقوام در فوتبال ترکیه را بررسی می‌کند.
تبعیض یا سخت‌گیری؟!
در ترکیه اجازه تدریس در مدارس به زبانی غیر از ترکی به اقوام داده نمی‌شود، تعداد مجلات و کتاب‌هایی که به غیر از زبان ترکی چاپ می‌شوند در این کشور که رنگین کمانی از اقوام و ملل مختلف است خیلی نازل عنوان می‌شود، و حتی قانون اساسی این کشور همه مردم را بدون در نظر گرفتن قومیت و ملیتشان، ترک خطاب می‌کند. در این اثنی فضای ورزشگاه‌های این کشور هم به شدت پادگانی بوده و هواداران تیم ها با کوچک‌ترین بی احترامی به پرچم و یا سرود ملی دستگیر و زندانی می‌شوند.
مقامات مسئول ترکیه حتی به هیچ عنوان نمایش پرچم و نمادهای اقوام دیگر را در استادیوم‌های خود تحمل نکرده و به کوچک‌ترین رفتار هواداران، شدیدترین پاسخ‌ها را می‌دهند. به عنوان مثال در سال‌های گذشته شش هوادار تیم فوتبال کردی آمدسپور به دلیل نمایش پرچم در استادیوم در دیاربکر ترکیه دستگیر شدند. این اتفاق پس از بازی که در آن آمدسپور تیم مهمان بورساسپور را شکست داده بود، رخ داده بود. در پی این اتفاق وزارت کشور ترکیه تحقیقاتی را در مورد هوادارانی که پرچم‌های کردستان را در طول مسابقه تکان داده و شعارهای حمایتی از کردستان سر داده بودند، آغاز کرد و این حادثه را به عنوان «تحریک‌آمیز»توصیف کرد. پلیس هم پس از اعلامیه وزارت، به خانه‌های برخی از هواداران در دیاربکر یورش برده و شش نفر را دستگیر کرد.
مثالی دیگر شاید وضعیت را بهتر تداعی کند: در تاریخ ۲۸ اوت ۲۰۲۳، چندین هوادار کُرد تیم فوتبال آمدسپور به دلیل عدم ایستادن در حین پخش سرود ملی ترکیه در استان دیاربکر، که اکثریت کردنشین است، دستگیر شدند. این اتفاق در طول بازی بین آمدسپور و دنیزلی‌اسپور رخ داد. این هواداران به اتهام «بی‌احترامی به نمادهای حاکمیت دولتی» توسط پلیس به مدیریت امنیت دیاربکر منتقل شدند و سپس به دادگاه کیفری صلح ارجاع داده شدند.
شاید بالاترین آمار دستگیری‌ها در این راستا برگردد به سال ۲۰۲۱ که ۱۹ نفر به اتهام «توهین علنی به سرود ملی» مورد پیگرد قانونی قرار گرفتند.
اما پیش از آن و در سال ۲۰۱۶ هم وکلای نمایندگی ۲۹ هوادار دستگیر شده به اتهام «توهین به سرود ملی و ترویج یک سازمان تروریستی» اظهار داشتند که موکلانشان در بازداشت مورد شکنجه قرار گرفته‌اند. همچنین از ژانویه ۲۰۱۶ تا فوریه ۲۰۱۹، هواداران برای ۶۴ بازی از تماشای بازی های خارج از خانه تیم فوتبال مردان محروم شدند. اینها تنها بخشی از واقعیات کشور ترکیه با سایر اقوامی است که در چهارچوب مرزهای این کشور اقدام به رفتارهایی خلاف قانون می‌کنند.
به نظر می‌رسد که این رفتار ترکیه، باید مورد نظر کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران و نهادهای امنیتی نیز قرار بگیرد تا در مواجهه با عده‌ی انگشت شمار از جریانات قومی که به بهانه‌ی هویت ترکی، در استادیوم یادگار امام تبریز پرچم‌های بیگانه را بالا می‌برند، قرار بگیرد.