گروه سیاست:  در مقام اقامه عزاداری اباعبدا…(ع) موضوع مهم در حقیقت تبیین اظهار ارادت‌ها و همچنین دفاع از حریم مقدس عترت و اهل‌بیت پیامبر(ص) است. اینکه پس از ١۴٠٠‌سال از روزی که میوه دل پیامبر‌(ص) با مشکلات و مصائب فراوان در کربلا دست‌به‌گریبان شده است و مظلومانه به شهادت رسیدند، ما امروز اشک بریزیم و آن مظلومیت‌ها را یادآور شویم اثری ندارد، بلکه مهم این است که از این واقعه در عرصه زندگانی امروز درس بگیریم.

  در عرصه زندگانی امروز بشر و با توجه به آینده، مسئله دفاع و حمایت از عزیزان پیامبر و اهل‌بیت‌(ع) در برابر دشمن نیازمند برنامه است و فلسفه همه اشک‌ها، تجمعات و عزاداری‌ها بر مصائب امام حسین(ع) آمادگی برای تداوم جریانی بوده که در گذشته اتفاق افتاده است.

برخی می‌گویند در ١۴٠٠‌سال قبل که فرزند ٣‌ساله سیدالشهدا(ع) در کربلا با تازیانه بر سر و صورتش زدند، امروز چرا باید این بی‌رحمی‌ها و قساوتمندی‌ها را به نواده رسول‌ا…(ص) یادآور شویم؟ اگر واقعاً این اشک‌ها نسبت به جریان کربلا که ١۴٠٠‌سال پیش اتفاق افتاد، اثرگذار نیست پس چرا باید این‌ همه عواطف و احساسات مردم تحریک شده و هزینه‌های بسیار سنگینی برای برپایی مراسم عزاداری انجام گیرد؟ این سؤالی بوده که ممکن است امروز در ذهن بسیاری از جوانان باشد اما تبلور صلابت امام حسین(ع) در ذهن‌ها به آنان اجازه ندهد این سؤال را به زبان آورند.

ادامه راه کربلا سر آغاز جریان و یک قیام بود

این مسئله مبتنی بر یک باورمندی است و برای تبیین آن باید به این سؤال پاسخ داده شود که آیا کربلا تمام شده است یا خیر؟ اگر کربلا تمام شده بود همه اشک‌ها، گریه‌ها و عزاداری‌های امروز ما نابجا و بی‌نتیجه بود؛ چراکه اشک‌ریختن برای حادثه‌ای که در ١۴٠٠‌سال قبل اتفاق افتاده و تمام شده، کاری بیهوده و نابجاست.

اما باید بدانیم که تمام قیام‌ها و حرکت‌هایی که امروز با هدف مقابله با استکبار انجام می‌گیرد، ادامه راه کربلاست و آنچه که در ١۴٠٠‌سال پیش اتفاق افتاد سر آغاز جریان و یک قیام بود. کربلا انقلابی بود که باید تا جهانی‌شدن اسلام تداوم یابد؛ البته این مهم با زور و کشورگشایی و جنگ حاصل نمی‌شود، بلکه کربلا با جذب احساسات و عواطف بشریت تداوم اسلام را جهانی می‌کند.

هنگامی که بنا باشد با سرمشق قرار دادن واقعه کربلا حرکت کنیم و در مسیر جهانی شدن اسلام گام برداریم، بدون شک هیچ قدرتی در روی کره زمین نمی‌تواند در برابر ما بایستد.