گروه سیاست: درگیری نظامی بین روسیه و اوکراین در کنار خسارات و خطرات عظیمی که برای هر دو کشور به همراه داشته است، در حال تغییر دادن نظم جهانی مستقر در ۳۰ سال گذشته است. با توجه به شواهد موجود این گونه به نظر می‌رسد که جنگ طولانی‌تر از پیش‌بینی‌های ابتدایی خواهد بود و طرفین خود را برای یک نبرد سرنوشت ساز جدید آماده می‌کنند. نتیجه نهایی جنگ هم غیر قابل پیش‌بینی است و برای جمع بندی نتایج خیلی زود است. اما به نظر بتوان درباره‌ی نتایج احتمالی برای برخی کشورها از جمله ترکیه پیش‌بینی‌هایی انجام داد.

با این که ترکیه یکی از ذینفعان اصلی درگیری است، اما آنکارا به طرز ماهرانه‌ای مانور می دهد و از همه طرف سود می‌برد. رفتار عجیب آنکارا مصداق بارز ضرب‌المثل ایرانی «نان به نرخ روز خور» است؛ کشوری که اقدامات روسیه را در حمله به اوکراین محکوم می‌کند و به متحدان ناتو همبستگی نشان می‌دهد. اما قبل از شروع جنگ، پیامدهای ناشی از خرید تسلیحات از روسیه در مقابل تهدید ایالات متحده به تحریم و تنش‌هایی با اتحادیه اروپا بر سر اکتشاف در شرق مدیترانه و نگرش محتاطانه نسبت به نقش ترکیه در سوریه و لیبی و ادعاهای حقوق بشری را به جان خریده بود.

این روزها آنکارا در کنار همراهی با متحدان غربی خود در جنگ اوکراین، همزمان روابط سازنده خود را با مسکو حفظ کرده و رجب طیب اردوغان از همراهی با اعمال تحریم ها علیه روسیه امتناع کرده است. شرکت های ترکیه ای در حال آماده شدن برای اشغال طیف وسیعی از جایگاه های خالی پس از خروج شرکت های غربی از بازار روسیه هستند. شرکت هایی در حال ایجاد هستند که به طور مستقیم بر تعامل با همسایه شمالی متمرکز هستند. ترکیه در حال تبدیل شدن به یک مرکز ترافیکی منحصر به فرد است و نقش آن به عنوان یک میانجی اقتصادی در روابط روسیه و غرب به شدت در حال افزایش است. سیاست دو رویی آنکارا را در مسئله‌ی فلسطین هم آشکارا می‌توان دید؛ جایی که اردوغان چند سال پیش در کنفرانسی در داووس برخورد شدیداللحنی با سران اسرائیل داشت. اما این روزها دوباره شاهد «گل و بلبل» شدن روابط آنکارا و تل‌آویو هستیم.