گروه سیاسی/ سردبیر: در سال ۱۴۰۴ شمسی، ملت ایران با یکی از سنگین‌ترین و بی‌سابقه‌ترین یورش‌های نظامی و روانی تاریخ خود روبه‌رو شد؛ حمله‌ای هماهنگ‌شده از سوی محور صهیونیستی ـ غربی، با حمایت مستقیم ایالات متحده آمریکا، و پشتیبانی خائنانه شماری از دولت‌های منطقه‌ای که طی سال‌ها با نقاب دیپلماسی، دندان زهرآلود دشمنی را پنهان کرده بودند.
این نبرد، تنها یک حمله نظامی نبود؛ بلکه تلاشی گسترده و چندلایه برای درهم‌شکستن ستون فقرات مقاومت ملت ایران، نابودسازی زیرساخت‌های حیاتی، و ایجاد فروپاشی در اراده ملی و تمامیت ارضی کشور بود. دشمنان ایران، با توهم برتری تکنولوژیک و همراهی برخی کشورهای مزدور منطقه، می‌پنداشتند که می‌توانند در مدت‌زمانی کوتاه، کشور را از درون فروبپاشند. اما آنچه رخ داد، خلاف تمام محاسبات اتاق‌های فکر آنان بود.

پایداری ملی و پاسخ قاطع نیروهای مسلح
در شرایطی که بیشتر همسایگان ایران، به جای ایفای نقش ثبات‌ساز، در قامت ابزارهای عملیاتی دشمن ظاهر شدند و پایگاه، آسمان و اطلاعات خود را در اختیار مهاجمان قرار دادند، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر آمادگی، اشراف اطلاعاتی و طراحی‌های پیش‌دستانه، نه تنها موفق به خنثی‌سازی ضربات اولیه دشمن شدند، بلکه در یک ضدحمله برق‌آسا، هیمنه پوشالی متجاوزان را در هم شکستند.
این اتفاق نشان داد که قدرت بازدارندگی ایران نه صرفاً یک شعار، بلکه واقعیتی عینی، آزموده‌شده و ترس‌آفرین برای دشمنان است. سامانه‌های پدافندی بومی، پهپادهای نقطه‌زن، قدرت موشکی دقیق و روحیه فداکاری رزمندگان، پازلی ساختند که نتیجه آن، شکست مفتضحانه دشمن در میدان عمل بود.

خیانت‌های منطقه‌ای و رسوایی تاریخی
بخش تلخ و در عین حال آموزنده این رویداد، نقش‌آفرینی برخی دولت‌های منطقه‌ای بود که علیرغم دهه‌ها تعامل اقتصادی و سیاسی با ایران، در بزنگاه تاریخی به‌وضوح نقاب از چهره برداشتند و به دنباله‌های آشکار و پنهان صهیونیسم بدل شدند.
اما تاریخ گواه خواهد بود که این خیانت‌ها، نه‌تنها اراده ملت ایران را سست نکرد، بلکه انسجام و همبستگی ملی را به بالاترین حد خود رساند. خیانتِ برخی، فرصتِ بیداری بیشتر ملت شد.

پیامدهای جهانی حماسه ۱۴۰۴
بازتاب مقاومت ایران در برابر این تهاجم سنگین، جهانی بود. قدرت‌های مستقل، با دیده تحسین به ایستادگی ملت ایران نگریستند. هم‌زمان، نگرانی و وحشت در اردوگاه کشورهای مزدور، موجی از بازنگری در سیاست‌های نظامی و امنیتی آنان ایجاد کرد.
سخن آخر این‌که: آیندگان در کتاب‌های تاریخ خواهند نوشت که در سال ۱۴۰۴، ایران از آتش، حماسه ساخت؛ از تهدید، فرصت آفرید؛ و از خیانت، عامل انسجام و بیداری پدید آورد. ملت ایران، نشان داد که حتی در سخت‌ترین طوفان‌ها نیز، پرچم استقلال، عزت و شرافت خود را برافراشته نگاه می‌دارد.