گروه سیاسی: در میان آتش جنگ‌های داخلی و بحران‌های منطقه‌ای، سوریه به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و خونین‌ترین صحنه‌های درگیری در قرن بیست‌ویکم شناخته می‌شود. در این میان، کشتار علوی‌ها، فاجعه‌ای انسانی است که به نظر می‌رسد جهان چشم‌های خود را بر روی آن بسته است. این کشتار نه تنها نقض فاحش حقوق بشر است، بلکه تهدیدی جدی برای تنوع مذهبی و فرهنگی در منطقه محسوب می‌شود.

پیشینه‌ی تاریخی و جایگاه علوی‌ها در سوریه
علوی‌ها، که حدود ۱۲ درصد از جمعیت سوریه را تشکیل می‌دهند، به عنوان یکی از گروه‌های مذهبی مهم در این کشور شناخته می‌شوند. با وجود اینکه این جامعه در طول تاریخ با تبعیض و آزار مواجه بوده، پس از به قدرت رسیدن حافظ اسد و سپس بشار اسد، موقعیت سیاسی و اجتماعی بهتری پیدا کرد. اما این موقعیت، به قیمت تبدیل شدن به هدفی برای گروه‌های مخالف و افراطی‌ها تمام شد.

کشتار علوی‌ها؛ فاجعه‌ای که درباره‌ی آن سکوت شده است
در سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی از کشتار هدفمند علوی‌ها توسط گروه‌های افراطی مانند داعش و هیئت تحریر الشام منتشر شده است. به خصوص در چند روز گذشته که قتل عام نزدیک به هزار تن از علوی‌های سوری توسط دولت تحریر الشام – مورد حمایت ترکیه- رسانه‌ای شده است. این کشتارها که شامل قتل عام غیرنظامیان، تخریب اماکن مذهبی و آوارگی اجباری است، نه تنها باعث رنج و درد بی‌پایان برای جامعه‌ی علوی شده، بلکه تنوع مذهبی سوریه را نیز به خطر انداخته است.
قتل عام غیرنظامیان: گروه‌های افراطی، با هدف پاک‌سازی مذهبی، به روستاها و شهرهای علوی‌نشین حمله کرده و هزاران نفر را به کام مرگ فرستاده‌اند. این کشتارها که اغلب با خشونت‌های وحشیانه همراه است، نقض آشکار حقوق بشر و قوانین بین‌المللی است.
تخریب اماکن مذهبی: حرم‌ها، مساجد و اماکن مقدس علوی‌ها نیز هدف حملات گروه‌های افراطی قرار گرفته‌اند. این اقدامات نه تنها به میراث فرهنگی و مذهبی سوریه آسیب زده، بلکه هویت مذهبی علوی‌ها را نیز مورد تهدید قرار داده است.
آوارگی اجباری: بسیاری از علوی‌ها مجبور به ترک خانه و کاشانه‌ی خود شده‌اند. این آوارگی که با ترس و ناامنی همراه است، زندگی هزاران خانواده را به خطر انداخته و آینده‌ی نسل‌های آینده را تهدید می‌کند.

سکوت جامعه‌ی بین‌المللی؛ چرایی و پیامدها
علیرغم فجایع انسانی که این روزها در سوریه رخ می‌دهد، جامعه‌ی بین‌المللی سکوت اختیار کرده است. این سکوت که ناشی از منافع سیاسی و رقابت‌های قدرت‌های بزرگ است، نه تنها باعث تشدید بحران شده، بلکه پیامدهای ویران‌کننده‌ای نیز به همراه خواهد داشت. از جمله؛
نقض حقوق بشر: سکوت جامعه‌ی بین‌المللی در برابر کشتار علوی‌ها، نقض آشکار حقوق بشر است. این سکوت، پیام خطرناکی به گروه‌های افراطی می‌فرستد که می‌توانند با خیال راحت به جنایت‌های خود ادامه دهند.
تهدید تنوع مذهبی: کشتار علوی‌ها و سکوت در برابر آن، تنوع مذهبی و فرهنگی سوریه را به خطر انداخته است. این امر نه تنها به جامعه‌ی علوی آسیب می‌زند، بلکه میراث فرهنگی و تاریخی منطقه را نیز تهدید می‌کند.
بی‌ثباتی منطقه‌ای: سکوت جامعه‌ی بین‌المللی در برابر کشتار علوی‌ها، باعث تشدید بی‌ثباتی در منطقه شده است. این بی‌ثباتی که ناشی از گسترش افراط‌گرایی و خشونت است، امنیت منطقه‌ای و جهانی را نیز تهدید می‌کند.
کشتار علوی‌ها در سوریه، فاجعه‌ای انسانی است که جهان نمی‌تواند و نباید از کنار آن به سادگی بگذرد. این کشتار نه تنها نقض فاحش حقوق بشر است، بلکه تهدیدی جدی برای تنوع مذهبی و فرهنگی در منطقه محسوب می‌شود. جامعه‌ی بین‌المللی باید با اقدامات فوری و مؤثر، از این فاجعه جلوگیری کرده و به رنج و درد جامعه‌ی علوی پایان دهد. تنها در این صورت است که می‌توان امید به آینده‌ای بهتر و عادلانه‌تر برای همه‌ی مردم سوریه داشت.