گروه گزارش/ مریم رحیمی: معمولا زمانی که سخنی از بزرگان ورزشی به میان می آید ، ذهن ها همگی سمت و سوی افتخارات و مدال ها در میادین ، کشیده می شود.

وشاید کمتر فردی در طول تاریخ، علاوه بر قهرمانی، دارنده صفت پهلوانی نیز باشد واگر این دو واژه : پهلوانی و قهرمانی با یکدیگر آمیخته شود، نیکو و کامل تراست.  ایران ما همواره در طول تاریخ دارنده پهلوانان و قهرمانان فراوانی بوده است. یکی از همین نیک مردان روزگار ما: غلامرضا تختی یا به عبارتی زیباتر: جهان پهلوان تختی نازنین است، بزرگمردی  که پرافتخار ترین کشتی گیر ایرانی در المپیک است و  جوانمردی، مهربانی، تواضع و انسانیت، از ویژگی های  بارز این جهان پهلوان است و حال به مناسبت زاد روز این مرد بزرگمنش که پنجم شهریور می باشد، قصد داریم تا در مورد زندگی نامه و ویژگی های شخصیتی این اسطوره ایرانی، مطالبی بیان کنیم:

غلامرضا تختی در  پنجم شهریور ماه سال ۱۳۰۹ در محله خانی آباد تهران، دیده به جهان گشود. او دو برادر و دو خواهر داشت که همگی از وی بزرگ تر بودند، تختی همراه کار، به ورزش زورخانه ای و کشتی نزد پهلوان علی حق شناس پرداخت.  در سال ۱۳۲۷ به خدمت سربازی رفت و در ۲۵ مهر همان سال، در اداره راه آهن استخدام شد ، وی پیشینه کار در شرکت نفت مسجد سلیمان را هم داشت. تختی در سال ۱۳۴۵ با بانو شهلا

توکلی ازدواج کرد و این زوج صاحب یک فرزند به نام بابک شدند.

افتخارات ورزشی وقهرمانی های  تختی

جهان پهلوان تختی در رقابت های قهرمانی کشور طی سال های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۸، هشت بار قهرمان کشور شد، در سال ۱۹۵۱، در مسابقات قهرمانی جهان در هلسینکی توانست به همراه امام علی حبیبی، نخستین مدال طلای تاریخ ورزش ایران را کسب کنند، او در مسابقات قهرمانی جهان ۱۹۵۹ تهران، ۱۹۶۱ یوکوهاما، ۱۹۶۲ تولید و به ترتیب به دو مدال طلا و یک مدال نقره رسید. در المپیک ۱۹۶۰ رم هم ، به مدال نقره دست یافت.

غلامرضا همچنین سه بار قهرمان کشتی پهلوانی و پهلوان اول  ایران شد. وی نخستین ورزشکار ایرانی بود که در سه المپیک مدال گرفت و با هفت مدال در رقابت های المپیک و قهرمانی جهان، رکورد دار کسب بیشترین مدال جهانی در میان کشتی گیران ایرانی است.

همان طوری که در ابتدا گفتیم؛ تختی علاوه بر قهرمان، یک پهلوان نیز بود و صفت جوانمردی از بارزترین ویژگی های این جهان پهلوان  است.

خصوصیات اخلاقی ورفتاری

یکی از مکان هایی که تختی همیشه می رفت، گل فروشی رز ؛ نزدیک چهارراه تخت جمشید(طالقانی کنونی)  بود، او گل های باغچه خانه اش را می چید و دسته می کرد و می برد گل فروشی رز که  به فروش برساند.  اما هر بار که گذرش به آن جا می افتاد، مردم در اطرافش جمع و با او گرم گفتگو  می شدند ، تختی هم که می‌خواست مهربانی َآن ها را جبران کند، به همین خاطر، از ده دسته گل، یک دسته گل هم به گل فروشی نمی‌رسید، تختی با ماشینش به گل فروشی می رفت، بچه مدرسه ای ها می آمدند و به ماشین اش تکیه می‌دادند و در کنار تختی عکس یادگاری می گرفتند، گل فروش ناراحت می شد و از تختی می خواست که خودش را از بچه ها و مردم پنهان کند اما تختی در جواب می گفت: مردم برای دیدن من آمده اند، چرا باید خودم را

پنهان کنم؟ وقتی پیشنهاد ایفای نقش در فیلم های تبلیغاتی عسل را به او دادند؛ گفت: من با خوردن عسل پهلوان نشدم، خاک خوردم وخوراک ام نان و پنیر بود و با سختی ها ساختم و تمرین کردم تا به جایی رسیدم. فعالیت های او و چند تن از پهلوانان برای امداد رسانی وکمک به زلزله زدگان بوئین زهرا، موجی از شور وحدت ملی را در ایران برانگیخت وکمک های فراوانی برای آسیب دیدگان ارسال شد. به پیشنهاد کیهان ورزشی و روزنامه کیهان ، قرار شد او برای زلزله زدگان کمک جمع کند، تختی قبول کرد و صندوق به گردن، مسیرهای طولانی  را پیاده پیمود و  با بلند گو شخصا از مردم می خواست تا به هموطنان زلزله زده شان کمک کنند، زنان گوشواره، گردن بند و انگشتر ومردان پول اهدایی خود را به صندوق ، می انداختند، واکنش ها چنان باور نکردنی بود که بلافاصله موج بزرگی از نیکوکاران به راه افتادند و ده ها کامیون به وی سپرده شد.

تختی یک بار مقابل حریف آمریکایی کشتی گرفت واز آن جایی که می دانست دست راست حریف ضرب

دیده است، در طول مبارزه سعی کرد که به هیچ وجه به آن دست آسیبی نرساند، به گونه ای کسی هم متوجه این موضوع نشد اما حریف او به خوبی این را متوجه شده بود و در حالی که چند امتیاز از تختی عقب بود، حاضر به ادامه کشتی نشد. 

این موارد تنها چند مورد از منش های اصیل پهلوانی این بزرگمرد است و به درستی که در وصف تختی نوشتن، ساعت ها زمان می برد و به طور کامل در این مقال نمی گنجد…آری این مدال ها، تختی را تختی نکرد و با جوانمردی، اصالت و بزرگ منشی هایش، تبدیل به جهان پهلوان تختی نازنین شد و تا ابد در قلب های یکایک ایرانی ها و مردمان آزاده و نیکو سرشت جهان ،  ماندگار شد و سرانجام این مرد بزرگ، در دی‌ماه سال ۱۳۴۶ ، در گذشت و جاودانه شد، بر روان پاک تختی عزیز؛ این الگوی ملی، هزاران درود می فرستیم.