گروه گزارش/ جعفری: برخلاف حجم سنگین آتشی که صهیونیست‌ها بر روی مناطق مسکونی و زمین‌های زراعی و کشاورزی مردم لبنان می‌ریزند و باعث تخریب گسترده و سنگین این مناطق می‌گردند، حزب اله به سراغ آتش دقیق و موثر رفته و با شلیک‌های کمتر، ضربات سهمگین‌تری به دشمن وارد می‌آورد. دلیل اینکه حزب اله می‌تواند ضربات سنگینی به دشمن وارد کند آشکار بودن تمام پایگاه‌ها و چند برابر بودن تجهیزات دشمن در خطوط مرزی و عمق ۵ کیلومتری است.

حالا یکی از رسانه‌های رژیم صهیونیستی گزارشی در مورد نبرد ارتش این رژیم با حزب اله در طول ماه‌های گذشته منتشر کرده که نه تنها به این موضوع پرداخته بلکه نکات و موارد دیگری را هم مورد توجه قرار داده که خواندن آن خالی لطف نیست و می‌تواند به ما نشان دهد که چگونه حزب‌اله توانسته معادله را با وجود تجهیزات و امکانات چند برابری دشمن حفظ و حتی به اعتراف خود صهیونیست‌ها در این حوزه موفق‌تر و بهتر عمل کند. این نکته را هم باید بگویم که برای سرکرده‌ها و شهرک نشینان صهیونیست این موضوع که حزب اله می‌تواند به حملات آنها پاسخ دهد، نکته عجیب و غیر قابل باوری است چرا که آنها همواره انتظار داشته و دارند که فقط خودشان به دیگران حمله کنند و کسی نتواند آنها را مورد تهاجم قرار دهد.

در همین رابطه روزنامه عبری «یدیعوت آحارونوت»‌ در گزارشی نوشت: حزب‌اله در این ماه‌های نبرد تنها پنج درصد از زرادخانه‌های تسلیحاتی خود را به‌عنوان «میدان آزمایش» در برابر ارتش اسرائیل برای تدارک یک نبرد واقعی و گسترده استفاده می‌کند و هر روز تلاش می‌کند تا سامانه‌های پدافند هوایی را دور بزند. این موضوع در زوایای مختلف پرتاب، مقدار پرتاب متمرکز، مقدار مواد منفجره، که بسته به هر سلاح شلیک شده و سایر عناصر، متفاوت است. بنابراین، اگرچه حجم آتش در مقایسه با توان موجود نزد حزب اله محدود است، اما موفقیتها و ضربات دقیق را ثبت می‌کند. ما در یک نبرد یادگیری برای بهبود توانایی خود برای مقابله با تهدید موشک‌های برکان هستیم.

در ادامه گزارش این روزنامه صهیونیستی آمده است: حزب‌اله در ماه‌های اخیر، مشابه به‌روزرسانی‌های موشک ضد زره «الماس»، خانواده جدیدی از راکت‌های «برکان» را با کلاهک‌هایی که در واقع بیش از یک تن مواد منفجره دارند، توسعه داده است. تاکنون ده‌ها موشک برکان عمدتاً علیه شهرک‌ها و مکان‌های نزدیک به مرز مورد استفاده قرار گرفته که آسیب قابل توجهی به خانه‌ها وارد و می‌تواند سایت‌ها را آلوده و تخریب کند و در یک ضربه مستقیم می‌تواند به مستحکم‌ترین تاسیسات نفوذ کند.

روزنامه عبری یدیعوت آحارونوت که به نظر می‌رسد از ضربه هفته گذشته به مقر تیپ ۷۶۹ در کریات شمونه به شدت دچار وحشت و حیرت شده، می‌نویسد: اگرچه موشک‌های برکان سلاح دقیقی نیستند، اما استفاده از آن‌ها از نظر خسارات مادی و تأثیرات روانی، به دلیل ابعاد خارق‌العاده تخریب ناشی از هر موشک، اثربخشی خود را نشان داده است. حزب‌اله علاوه بر صدها پهپاد و موشک ضد زره دقیق که برد آنها به ۸ تا ۱۲ کیلومتر می‌رسید و به شهرک‌های شمالی و تأسیسات اصلی واحد کنترل هوایی در مرون اصابت کرد، برای اولین بار از موشک‌های «برکان» استفاده کرد. از زمان آغاز درگیری نظامی، موشک سنگین وزن – هدف آن صاف کردن کل خیابان‌ها و کاشت ویرانی‌های زیادی در مواضع ارتش اسرائیل است- شلیک شد.

این روزنامه در ادامه گزارشی از آخرین تحولات میدانی و اصابت موشک‌ها و راکت‌های حزب‌اله به مناطق مختلف شمال فلسطین اشغالی داد و نوشت: آخر هفته با شلیک ده‌ها راکت از جمله موشک‌های ضد تانک و پهپادها که به مسافت بسیار طولانی حتی تا عکا رسید، شدید بود. اگرچه چنین پهپادی رهگیری شد اما زنگ هشدار را فعال کرد و ۵۰هزار شهرک‌نشین را به مکان‌های مستحکم آورد.

سال‌هاست که سیدحسن نصراله، نبرد هوشمندانه‌ و روانی علیه «اسرائیل» را به راه انداخته است. این نبرد عمدتاً در رسانه‌ها و البته در سخنرانی‌های او اتفاق می‌افتد که در هر یک از آنها به گزارش‌هایی که از اسرائیل می‌رسد با دقت می‌پردازد. از آغاز جنگ، حزب اله حدود ۳۴۰ راکت سنگین وزن – حامل بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم مواد منفجره – شلیک کرده است. این کوتاه مدت است – اما آسیب زیادی می‌زند. نبرد در شمال پس از آن ادامه یافت و یک فروند هواپیمای بدون سرنشین هرمس ۹۰۰ در خاک لبنان سرنگون شد. برای دومین بار از زمان آغاز جنگ، یک موشک زمین به هوای حزب اله یک فروند هرمس ۹۰۰، «کوخاو»، سرنگون کرد. حتی قبل از آن، در ماه های نوامبر و فوریه، حزب اله دو پهپاد هرمس ۴۵۰ (ZEK) را سرنگون کرد که خود شواهد دیگری مبنی بر اینکه آزادی عملیات هوایی ارتش اسرائیل در لبنان مطلق نیست و توانایی‌های حزب اله بهبود یافته است، می‌باشد‌.

از طرف دیگر یکی از نویسندگان صهیونیست در روزنامه عبری اسرائیل الیوم با اشاره به قدرت روزافزون حزب اله و خسارت‌های ویران کننده‌ای که به زیرساخت‌های نظامی رژیم صهیونیستی وارد آورده با نقدی به گذشته نه چندان دور می‌نویسد: «چه بر سر دولت «اسرائیل» آمده است که نزدیک به هشت ماه است هزاران راکت، پهپاد و موشک ضد تانک دریافت کرده، زبانش را گاز می‌گیرد و در حالی که دستشان از پشت بسته می‌جنگد؟ در آستانه جنگ، «اسرائیل» تمایلی به تخریب چادر حزب‌اله که چندمتری داخل «سرزمین اسرائیل» را نقض کرده بود، نداشت و به حوادثی مانند نفوذ یک «تروریست» به تقاطع مگیدو پاسخی نداد تا مزاحم نصراله و خطر وقوع جنگ نشود. الان هم ارتش اسرائیل بر اساس همین معادلات عمل می‌کند، هرچند حزب اله بی‌رحمانه شمال را بمباران می‌کند.»

این نویسنده صهیونیست که به نظر می‌رسد اصلاً نگاهی به غزه نکرده که جنگنده‌ها و توپخانه این رژیم چه بلایی بر سر آن آورده – شاید بفهمد که بمباران بی‌رحمانه چگونه است- در ادامه نوشته: «پس از اینکه حزب اله اردوگاه گیبور را در نزدیکی کریات شمونه (منظورش مقر تیپ ۷۶۹ است) هدف قرار داد، ارتش اسرائیل تلاش کرد اوضاع را آرام کند و توضیح داد که اردوگاه گیبور همچنان در حال فعالیت است. یک توضیح رضایت بخش، به خصوص اگر کمی به سمت شمال به کریات شمونه برویم یا در شهرک‌های خط مقدم قدم بزنیم، جایی که ده‌ها خانه ویران شده را می‌بینیم…»

این نوع نگاه و این نوع برداشت صهیونیست‌ها از جنگ تازگی ندارد، آنها یک عمر عادت کرده بودند تا دیگران را بکشند، خانه‌هایشان را ویران کنند، مردم را از خاکشان فراری دهند و خانه و کاشانه آنها را اشغال کنند و کسی هم به آنها نگوید که بالای چشمتان ابرو است؛ اما حالا قدرتی پیدا شده که نه تنها به آنها یادآوری می‌کند که داستان از چه قرار است و روزگار بزن بهادری صهیونیست‌ها به سر آمده و اگر یکی بزنند چند تا می‌خورند، بلکه می‌خواهد به آنها بگوید که بسیاری از مناطق شمال فلسطین اشغالی که شهرک‌های چند ملیتی در آن ساخته شده متعلق به لبنان است و باید به این کشور برگردانده شود حالا چه با جنگ چه با مذاکره و زبان خوش. از طرف دیگر دارد به آنها یادآور می‌شود که باید هرچه سریع‌تر فلسطین را ترک کنند و به همان جایی که آمده‌اند برگردند.

روزانه ده‌ها مقاله، یادداشت و گزارش این شکلی در رسانه‌های رژیم صهیونیستی منتشر می‌شود. آنها از کودکی در گوششان فرو کردند که کسی قدرت حمله به آنها را ندارد، کسی نمی‌تواند آنها را از خانه‌های غصبی آواره کند و اگر کسی دست به چنین کاری بزند نه تنها پدرش را در می‌آوریم، بلکه آن جایی را که زندگی می‌کند با خاک یکسان کرده و به عصر حجر برمی‌گردانیم (همان ادبیاتی که در طول ۸ ماه گذشته بارها سرکرده‌های رژیم صهیونیستی به ویژه وزیر جنگ این کشور در مورد لبنان به کار بردند ولی هیچ وقت جرات اجرای آن را پیدا نکردند) قرار بود ارتش این رژیم حامی کامل شهرک نشینان چند ملیتی باشد و اجازه ندهد آب در گلوی آنها تکان بخورد ولی امروز می‌بینند که تمام آبادی‌ها و شهرک‌های چند ملیتی در طول مرز به شهر ارواح تبدیل شده و بیش از ۲۰۰ هزار نفر ر سراسر سرزمین‌های اشغالی آواره شده و ارتش و دولت این رژیم نتوانسته یک نفر را برگرداند بلکه ممکن است در طول هفته‌های آینده تعداد بسیار بیشتری به سرنوشت آنها دچار شوند.