گروه سیاسی: شمال ارس به عنوان بخشی از ایران تاریخی، فرهنگی و سیاسی فقط ۲۰۰ سال است که از کشور جدا شده و این مدت‌زمان در تاریخ چند هزار ساله عدد قابل توجهی نیست. درست است که واحدهای سیاسی در جهانِ امروز با توجه به قوانین بین‌المللی مقاومت بیشتری در مقابل تغییر و تحول می‌کنند ولی در همین ۴ دهه اخیر شاهد شکل‌گیری کشورهای جدید و انضمام سرزمین‌ها به کشورهای دیگر بوده‌ایم. بنابراین، باید گفت آنچه که در شمال ارس پس از وقوع جنگ احتمالی ممکن است روی دهد، با قبل از آن بسیار متفاوت خواهد بود و ممکن است دیگر واحد سیاسی به اسم «آذربایجان» و حتی «ارمنستان» نداشته باشیم و این دو در قالب یک کشور سیاسی مستقل ادامه حیات ندهند؟!

جنگ‌ها به سختی شروع می‌شوند و به همان سختی هم به پایان می‌رسند و توافقاتی که باعث پایان این جنگ‌ها می‌گردد هم بسیار پیچیده و معمولاً دیرپا هستند. بنابراین به نظر می‌رسد که نسبت به میزان مداخله خارجی در منطقه و تلاش برای محاصره‌ی ایران، جنگی که درخواهد گرفت فقط باید یک مبنا داشته باشد! و این مبنا، برداشته شدن همیشگی و دائم تهدید است.

تهدیدها در این منطقه دو شکل است: نخست جغرافیایی و دوم اقتصادی. جغرافیایی که تلاش می‌کند تا نخجوان را به باکو متصل کند و اقتصادی که تلاش دارد تا خطوط مواصلاتی و ترانزیت را از ایران دور کند. با رفع این تهدید برای دهه‌ها و شاید هم قرن‌ها دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نمی‌توانند در این منطقه دست به فتنه‌گری و ایجاد هزینه بزنند.