گروه سیاسی: پل آنتونوپولوس، اندیشمند علوم سیاسی یونانی، در مورد کریدور زنگزور چنین نوشت: «برای ایالات متحده، گشایش کریدور (جعلی زنگزور) و در نتیجه اتصال بلامانع جهان ترک به ترکیه «متحد ناتو» به آن اجازه می‌دهد تا به‌طور معناداری فراتر از زبان و فرهنگ در آسیای مرکزی نفوذ کند و در نهایت نفوذش در زمینه‌های اقتصادی، نظامی و غیره گسترش یابد. واشنگتن امیدوار است که نفوذ بیشتر ترکیه در آسیای مرکزی باعث تضعیف نفوذ روسیه و چین شود و گشایش این کریدور گامی به‌سوی آن است. برای روسیه، هم این کریدور مسیر جدیدی را به سمت بازارهای دوست و حتی راهی برای دور زدن دریای سیاه در یک وضعیت ناامیدکننده باز می‌کند. با توجه به اینکه غرب آن را به‌شدت تحریم کرده است، امروز برای روسیه بسیار مهم‌تر است.»

وی افزود: «هم آمریکا و هم روسیه بر این باورند که باز کردن کریدور می‌تواند استراتژی طرف مقابل را تضعیف کند. اما تفاوت اصلی این است که ایالات متحده با توجه به اینکه بیش از یک اقیانوس از قفقاز فاصله دارد، تأثیر مستقیم تصمیم خود برای تقویت پانترکیسم را احساس نمی‌کند. اما روسیه با تنبیه بدبینانه ارمنستان به دلیل تصمیم پاشینیان برای تغییر جهت دادن سیاست خارجی کشورش به شیوه‌ای تحریک‌آمیز، پان‌ترکیسم را تقویت می‌کند. این چالشی غیرقابل محاسبه برای نفوذ و منافع خود روسیه در آسیای مرکزی نسبت به ارمنستان طرفدار ایالات متحده است.»

این اندیشمند یونانی در ادامه به نقش ترکیه هم چنین پرداخته است: «ترکیه در آسیای مرکزی همواره از برتری زبانی و فرهنگی نسبت به روسیه برخوردار خواهد بود.  ترکیه همچنین برخلاف روسیه انگ استعمارگر و ارباب و امپراتوری سابق منطقه را ندارد و ساده‌لوحانه خواهد بود که باور کنیم آنکارا در آینده حامی ابتکارات ضدروسی آمریکا در آسیای مرکزی نخواهد بود.»

وی در پایان تاکید کرد: «در نهایت، هم آمریکا و هم روسیه بر این باورند که افتتاح «کریدور زنگزور» به نفع آنها خواهد بود، اما تنها یک برنده وجود دارد و در حالی‌که این بازی در حال انجام است، ۳۰۰۰ سال زندگی ارامنه در قره‌باغ کوهستانی در حال نابود شدن است.»