گروه سیاست: این بار وضعیت برای تهران متفاوت شده و تنش‌ها میان ایران و جمهوری آذربایجان وارد فاز تازه‌ای شده است. حکومت جوان و کم تجربه‌ی باکو پای رژیم صهیونیستی را به قفقاز باز کرده و از سوی دیگر تلاش دارد تا در مرزهای ایران و ارمنستان تغییر ژئوپلتیکی ایجاد کند.

گروه گفتگو: باکو با تحریک و کمک‌های نظامی ترکیه و رژیم صهیونیستی، توانست بخش کوچکی از مساحت اشغالی در قراباغ را آزاد کند. اما «ترکیه با جانب‌داری از آذربایجان، در درجه اول به دنبال برهم زدن وضع موجود، در قفقاز است؛ هدف آنکارا بیش از هر چیز حضور در تحولات میدانی آتی قفقاز جنوبی و آسیای میانه است و آذربایجان در حکم دروازه ورود آنکارا به این مناطق محسوب می‌شود.

گروه فرهنگ و ادب: اکثر دانشمندان معتقدند که زبان باستانی آذربایجان بازمانده و متحول شده‌ی زبان مادی است که مورخین و جغرافی نویسان اسلامی و عرب آن‌ را فارسی (ایرانی)، فهلوی و آذری خوانده‌اند. با این وجود، برخی افراد منابع تاریخی را نادیده می‌گیرند و در اندیشه‌ی تلبیس حقیقت‌اند.

گروه بین الملل: جنجال پان‌ ترکیست‌ها برای مجبور کردن حاکمیت باکو به دادن آزادی عمل کامل به حزب افراط گرای «حرکت ملی» ترکیه در ساخت مدرسه در شهر شوشا و نهایتا مجبور شدن باکو به عذرخواهی از دولت باغچه لی بخاطر “سوء تفاهم” پیش آمده، حکایت از آینده بغرنجی در روابط دو کشور دارد.

گروه تاریخ: از نوشته بسیاری از مورخان و جغرافی نگاران قدیمی، مانند پلینیوس، استرابون، موسی خورنی، آنانیا شراکاتسی، موسی کاگان کاتواتسی و… چنین می‌توان دریافت که آلبانیا سرزمینی جدا از آذربایجان بوده و این سرزمین در قفقاز و در همسایگی آلان، ایبری [گرجستان] و ارمنستان قرار داشته است.

گروه فرهنگ و ادب: 27 شهریور مصادف است با روز درگذشت استاد شهریار و بزرگداشت زبان و شعر پارسی در ایران. اما این انتخاب همواره مورد نقد و اعتراض برخی اهالی ادبیات و فرهنگ در کشور قرار گرفته است. آنها اعتقاد دارند که چرا با وجود شاعران بزرگی چون نظامی، فردوسی، خاقانی، حافظ و سعدی و... روز درگذشت استاد شهریار به عنوان این روز مهم قرار گرفته است؟ نقدی که در نگاه اول به نظر کاملا درست و بجا به نظر می‌آید؛ اما مصداق ضرب‌المثل "یک طرفه به قاضی رفتن" است!

گروه فرهنگ و ادب: شاه تهماسب در کتیبه‌ای به زبان فارسی دستورات خود را به حاکم وقت اردبیل نوشته است. یک دستور سلطنتی برای عموم مردم و در یک مکان عمومی که برای صفویان مقدس بوده است، نشان می‌دهد که مردم اردبیل دستکم تا زمان شاه تهماسب به زبان فارسی تسلط داشته و بدین زبان مکالمه می‌کردند.

گروه تاریخ: منطقه آذربایجان بخشی از سرزمین ماد بزرگ بود. این سرزمین از زمان یورش اسکندر مقدونی به نام آتورپاتگان معروف شده است. البته نام این منطقه در کتاب بن دهش (خلاصه اوستا) ایـران ویچ ذکر گردیده است.

گروه فرهنگ و ادب: وجود لغت ترکی در زبان فارسی به ویژه در اشعار فارسی شاعران آذربایجانی و همچنین وجود لغات بی‌شمار فارسی در زبان ترکی هرگز نشان‌گر ترکی بودن زبان پیشین آذربایجان نیست و یا برعکس نشان‌گر فارس‌زبان بودن ترکان هم نیست.

گروه فرهنگ و ادب: «آرتور کریستن سن» دانمارکی می‌گوید؛ راجع به زبان پیشین در آذربایجان هنوز مطالعاتی به عمل نیامده است. مصمم شدم آن‌چه را که از زبان پیشین در این چند سال اخیر از نفوذ زبان ترکی محفوظ مانده را تعقیب نمایم.