«…جمیع خانه ها که به طلا و لاجورد تزیین یافته بود، خراب شده، درها و پنجره های نقاشی، کنده شده و به جای هیمه سوخته شده بود. درختان باغها و باغچه ها قطع شده، هیمه سالیانه به قلعه ای کشیده و از چندین هزار خانه دلنشین، یک خانه که استعداد نشیمن یکی از اواسط الناس را داشته باشد، سالم نمانده بود و جمیع دکاکین، خانات کاشی کار دو طبقه و حمامات ویران شده، اجساد قتیلان [کشته شدگان] تبریزی همچنان در کوچه ها و بیوتات و بازارها افتاده بود. مجملا شهر نشاط انگیز تبریز، با آن همه نزاهت و خرمی که داشت، ویرانه به نظر درآمده که از مشاهده آن، خاطرها مشوش و دماغ سنگین دلان پریشان می‌شد…»
Δ
Thursday, 21 November , 2024