گروه رسانه آذرپژوه: داستان تلخی است؛ سدسازی کشور ترکیه بر روی رود ارس که پیش بینی می شود به بحران آب و خشکی دشت مغان منجر شود، این موضوع چند وقتی است که به دلایل نامشخصی با سکوت و انفعال مسئولان مواجه شده است.

ترکیه با نگاهی بلند مدت در حوزه رود ارس تنش های آبی را تشدید می کند: چندی پیش استاندار قارص کشور ترکیه وعده داده که سد و نیروگاه کاراکورت در سال ۲۰۲۰ به بهره برداری می رسد.خبر تلخی که آینده تاریکی را برای دشت مغان به دنبال خواهد داشت.

ترکیه پس از سد سازی های پی در پی در سرچشمه های دجله و فرات که موجب بحران های زیست محیطی در سوریه و عراق و حتی موجب حرکت ریزگردها به سمت ایران شده است، یک سد بزرگ در ناحیه ساری قمیش استان قارص بر روی سرچشمه های رودخانه ارس تاسیس خواهد کرد.

این بزرگترین طرح حوزه آبخیزی رود ارس است که در منطقه استان قارص ترکیه است. سد کارا کورت و نیروگاه برق آبی این سد با توان ۱۰۰ مگاوات از سال ۲۰۱۷ میلادی درحال احداث است و این سد درسال ۲۰۲۰ میلادی تکمیل و بهره برداری خواهد شد.

پیش بینی می شود ایران، ارمنستان و رژیم باکو تحت تاثیر این سد، دچار چالش های محیط زیستی بشوند. بخش های وسیعی از کشتزارها و باغات استان های آذربایجان شرقی،غربی و اردبیل و جمهوری آذربایجان وابسته به آب این رودخانه است. ترکیه از ابزار سدسازی بر بستر رودخانه ها به عنوان اهرمی ژئوپلیتیک علیه همسایگان خود استفاده می کند. جمله معروف تورگوت اوزال خطاب به کشورهای پایین دست رودخانه های دجله و فرات در دهه ۱۹۸۰ وجود دارد که نشان دهنده الگوی اصلی سیاست این کشور در زمینه آب است: «ما به عربها نمی گوییم که با نفت شان چه کار کنند. آنها هم به ما نگویند که با آب مان چه کار کنیم».

• دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیریت در آذرپژوه منتشر خواهد شد.
• پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
• پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.